Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. B. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: I. umorzyć postępowanie w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, II. przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym i ustanowić dla niego adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
Skarżący w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Oświadczył, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną uwidocznił brak osób z którymi pozostawałby we wspólnym gospodarstwie domowym.
Określając swój majątek uwidocznił, że poza 48 metrowym mieszkaniem kwaterunkowym nie ma żadnych nieruchomości, nie posiada żadnych zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.
Szacując swoje dochody podał, że choć ma rentę inwalidzką w wysokości 1105,40 zł to jednak wypłacanych jest mu tylko 298,73 zł.
Uzasadniając swoje starania podniósł, że legitymuje się orzeczoną całkowitą niezdolnością do pracy zaś z dochodów w wysokości 298,73 zł miesięcznie nie jest w stanie pokryć kosztów sądowych ani opłacić adwokata, którego udział w sprawie uważa za potrzebny. Jak powiada egzystuje bowiem na granicy borykając się nieraz z dylematem co zakupić: jedzenie czy lekarstwo.
Do wniosku skarżący dołączył kopie dokumentów źródłowych w postaci zaświadczenia lekarskiego na okoliczność stanu swego zdrowia, odcinków renty dla wykazania wysokości kwoty faktycznie mu wypłacanej oraz orzeczenia lekarza orzecznika ZUS na okoliczność ustalenia, że skarżący jest osoba całkowicie niezdolną do pracy.
Ponieważ przedstawione wraz ze skargą akta administracyjne zawierają szereg dokumentów, które można uznawać za źródłowe więc na zasadzie notorii okolicznościami znanymi z urzędu pozostaje i to, że wydatki na czynsz za zajmowane przez skarżącego mieszkanie wynoszą ok. 210 zł (k. 15), na energię elektryczna ok. 9-10 zł (k. 264-259). Skarżącego obciążają alimenty (k. 116;115). Pozostaje w stałym leczeniu z powodu astmy oskrzelowej. Na lekarstwa wydawał około 50 zł (k. 117). Konsekwentnie - choć z rożnym skutkiem - ubiega się o różne formy pomocy społecznej. Powiada, że korzysta z pomocy osób znajomych.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Zacząć należy od tego, że skoro niniejsza sprawa tyczy świadczenia w formie zasiłku celowego i jeśli opatrzono ją symbolem "6320" więc jest z zakresu pomocy i opieki społecznej a to oznacza, że skarżący z mocy prawa jest zwolniony z obowiązku uiszczania tak opłat sądowych jak i ponoszenia wydatków (art. 239 pkt. 1 lit. a ppsa w związku z art. 241 ppsa). Jeśli więc skarżący korzysta ze zwolnienia przedmiotowego to w takiej sytuacji procesowej działaniem oczywiście bezcelowym było składanie przezeń wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych (art. 244 §1 ppsa). O bezprzedmiotowości takiego żądania przesądza, bowiem aktualizowana determinantami prawnymi realna możliwość uzyskania zwolnienia od kosztów sądowych w tym trybie. Innymi słowy skoro skarżący ma już z mocy prawa to, czego chce, to równocześnie nie może domagać się tego samego na wniosek.
Z tych względów należało postanowić jak w punkcie pierwszym sentencji działając na zasadzie art. 161 §1 pkt. 3 ppsa w związku z art. 258 §1 i §2 pkt. 7 ppsa.