Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Krystyna Kutzner po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 sierpnia 2014 r. wniosku Dyrektora Izby Celnej o sprostowanie postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 31 lipca 2014r. , sygn.akt III SA/Kr 490/14 w zakresie sygnatury decyzji Dyrektora Izby Celnej z dnia 11 lutego 2014. nr [...] w przedmiocie długu celnego postanawia: odmówić sprostowania postanowienia.
Postanowieniem z dnia 31 lipca 2014 r., sygn. akt III SA/Kr 490/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie umorzył postępowanie sądowe ze skargi A Sp. z o.o. w Z, na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 11 lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie długu celnego.
Pismem z dnia 18 sierpnia 2014 r. Dyrektor Izby Celnej wniósł o sprostowanie postanowienia z dnia 31 lipca 2014 r., poprzez zmianę numeru decyzji z [...] na numer [...].
Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012.270 ze zm. zwanej dalej p.p.s.a.) sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki.
Przedmiotem sprostowania postanowienia (art.156 § 1 w związku z art.166 p.p.s.a.) mogą być więc niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Nieprawidłowości te muszą mieć charakter oczywisty, czyli niebudzący wątpliwości.
Sprostowanie orzeczenia sądowego ma na celu naprawienie takiej jego wadliwości, która powoduje, że otrzymało ono brzmienie inne niż sąd zamierzał mu nadać, przy czym sprostowanie nie może prowadzić do zmiany lub uchylenia tego orzeczenia.
W przedmiotowej sprawie opisane wyżej postanowienie Sądu z dnia 31 lipca 2014 r. nie zawiera określonych w art. 156 p.p.s.a. niedokładności, błędów pisarskich, ani innych oczywistych omyłek.
Oryginał znajdujący się w aktach sprawy zawiera prawidłowy numer decyzji tj. [...], organowi przesłano zaś jedynie odpis postanowienia zawierający błędny numer decyzji.
Mając powyższe na uwadze uznać należy, że wskazana przez pełnomocnika organu w uzasadnieniu wniosku omyłka pisarska, nie może zostać sprostowana, gdyż w postanowieniu znajdującym się w aktach sprawy, decyzja została oznaczona w sposób prawidłowy.
Z powyższych przyczyn Sąd, na podstawie art. 156 § 1 w związku z art. 166 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.