Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. B. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: I. umorzyć postępowanie w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, II. przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym i ustanowić dla niego adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w Krakowie.
Skarżący w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Oświadczył, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną uwidocznił brak osób z którymi pozostawałby we wspólnym gospodarstwie domowym.
Określając swój majątek uwidocznił, że poza 48 metrowym mieszkaniem kwaterunkowym nie ma żadnych nieruchomości, nie posiada żadnych zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.
Szacując swoje dochody podał, że choć ma rentę inwalidzką w wysokości 1177,25 zł to jednak faktycznie wypłacanych jest mu tylko 318,15 zł.
Uzasadniając swoje starania podniósł, że legitymuje się orzeczoną całkowitą niezdolnością do pracy z uwagi na stan zdrowia zaś z dochodów w wysokości 318,15 zł miesięcznie nie jest w stanie pokryć kosztów sądowych ani opłacić adwokata, którego udział w sprawie uważa za potrzebny. Jak powiada egzystuje na granicy borykając się nieraz z dylematem co zakupić: jedzenie czy lekarstwo.
Do wniosku skarżący dołączył kopie dokumentów źródłowych w postaci kopii orzeczenia lekarza orzecznika ZUS w treści której znajduje się ustalenie, że skarżący jest osobą całkowicie niezdolną do pracy do czasu osiągnięcia wieku emerytalnego przy czym ułomność ta datuje się od 1 września 2005 r. Z uzasadnienia orzeczenia wynika, że wydanie go poprzedziło bezpośrednie badanie skarżącego w poradni specjalistycznej i ogólnej, analiza przedstawionych kart informacyjnych z leczenia szpitalnego w okresie od 1998 r. do miesiąca kwietnia 2005 r., zaświadczeń o stanie zdrowia wystawionych przez lekarzy leczących a także wyników dodatkowych badań laboratoryjnych. Prócz kopii wymienionego orzeczenia skarżący przedłożył kopie odcinków otrzymywanego świadczenia z których wynika, że do końca lutego bieżącego roku wypłacanych mu było po 298,73 zł miesięcznie a od marca kwota ta nieznacznie wzrosła do 322,15 zł aby w kwietniu przyjąć poziom 318,15 zł.
Ponieważ przedstawione wraz ze skargą akta administracyjne zawierają szereg dokumentów, które można uznawać za źródłowe więc na zasadzie notorii okolicznościami znanymi z urzędu pozostaje i to, że wydatki na czynsz za zajmowane przez skarżącego mieszkanie wynoszą ok. 210 zł, na energię elektryczna ok. 9-10 zł (protokół aktualizacji wywiadu k. 503 i n.). Skarżącego obciążają alimenty a ich egzekucja powoduje, że z przyznanej rent z tytułu niezdolności do pracy dokonywane są znaczne potrącenia tak, że w efekcie rzeczony do wypłaty otrzymuje wskazywane kwoty (kopia zaświadczenia ZUS k. 477; pismo ZUS k. 475). Konsekwentnie - choć z rożnym skutkiem - ubiega się o różne formy pomocy społecznej. Powiada, że korzysta z pomocy osób znajomych.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Zacząć należy od tego, że skoro niniejsza sprawa tyczy świadczenia w formie zasiłku celowego i jeśli opatrzono ją symbolem "6320" więc jest z zakresu pomocy i opieki społecznej oznacza to, że skarżący z mocy prawa jest zwolniony z obowiązku uiszczania tak opłat sądowych jak i ponoszenia wydatków (art. 239 pkt. 1 lit. a ppsa w związku z art. 241 ppsa). Jeśli więc skarżący korzysta ze zwolnienia przedmiotowego to w takiej sytuacji działaniem oczywiście bezcelowym było składanie przezeń wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych (art. 244 §1 ppsa). O bezprzedmiotowości takiego żądania przesądza, bowiem aktualizowana determinantami prawnymi realna możliwość uzyskania zwolnienia od kosztów sądowych w tym trybie. Innymi słowy skoro skarżący ma już z mocy prawa to, czego chce, to równocześnie nie może domagać się tego samego na wniosek.