Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Hanna Knysiak-Sudyka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 kwietnia 2018 r. sprzeciwu K. R. I. w sprawie ze skargi K. R. I. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 1 marca 2017 r. Nr LXV/1578/17 w przedmiocie skargi na działanie Prezydenta Miasta Krakowa postanawia: utrzymać w mocy zarządzenie referendarza sądowego.
Pismem z dnia 12 czerwca 2016 r. skarżący założył wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Zarządzeniem z dnia 16 czerwca 2017 r. Sąd wezwał skarżącego K. R. I., aby w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania, wypełnił i odesłał do tut. Sądu formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej.
Jak wynika z akt sprawy (odpowiedz na reklamację w aktach), pismo to zostało skarżącemu skutecznie doręczone w dniu 28 czerwca 2017 r.
Termin do nadesłania wypełnionego formularza wniosku upłynął bezskutecznie w dniu 5 lipca 2017 r. Skarżący nie wykonał nałożonego przez Sąd obowiązku.
Zarządzeniem z dnia 8 września 2017 r. referendarz sądowy pozostawił wniosek bez rozpoznania.
W dniu 22 października 2017 r. (data stempla pocztowego 23.10.2017 r.) do sądu wpłynął sprzeciw, w którym skarżący wyraził duże niezadowolenie z pracy Sądu.
Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
W myśl art. 260 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.; zwanej dalej "p.p.s.a."), rozpoznając sprzeciw od zarządzenia i postanowień, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8 p.p.s.a. sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone zarządzenie lub postanowienie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy. W sprawach takich wniesienie sprzeciwu wstrzymuje wykonalność zarządzenia lub postanowienia, a Wojewódzki Sąd Administracyjny orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu.
Zgodnie z art. 257 p.p.s.a. wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu, lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie, pozostawia się bez rozpoznania.
Skarżący nie przesłał uzupełnionego wniosku "PPF", a jedynie sprzeciw, w którym wyraził duże niezadowolenie z pracy Sądu.
Mając na względzie powyższe Sąd uznał, że prawidłowo referendarz sądowy pozostawił wniosek bez rozpoznania.
Z przedstawionych powodów Sąd orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 257 p.p.s.a. w związku z art. 260 p.p.s.a.