Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. P. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi J. P. na akt Prezydenta Miasta w przedmiocie odmowy przyznania prawa do lokalu socjalnego postanawia: I. zwolnić skarżącego od kosztów sądowych, II. ustanowić dla skarżącego radcę prawnego, którego wyznaczy Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych.
Skarżący w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną podał, że jest osobą samotnie gospodarującą.
Określając swój majątek zadeklarował brak nieruchomości, zasobów, przedmiotów wartościowych.
Swoje miesięczne dochody oszacował na 604 zł wyjaśniając, że składa się na to zasiłek stały i zasiłek okresowy.
Uzasadniając swoje starania podniósł, że nie ma środków na koszty postępowania. Powtórzył, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Podniósł, że jest inwalidą o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności i że utrzymuje się dzięki wsparciu zasiłkami z MOPS. Wymieniając zobowiązania i stałe wydatki podał, że składają się na to koszty leczenia oraz wydatki na prąd i gaz.
Do wniosku dołączył kopię decyzji o przyznaniu zasiłku okresowego oraz decyzji o przyznaniu na stałe zasiłku stałego w deklarowanej wysokości.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Stosownie do art. 252 ppsa w związku z art. 246 §1 pkt. 1 osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym o ile - poza samym wnioskiem (art. 243 ppsa) - złoży również oświadczenie którym wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
W realiach niniejszej sprawy skarżący złożył wymagane oświadczenie wraz z kopiami odpowiednich dokumentów źródłowych, które potwierdzają część ze złożonych przez niego oświadczeń. W konsekwencji jest ono wystarczające do oceny możliwości płatniczych strony. Te nie rysują się szczególnie. Skarżący należy do osób biednych w potocznym tego słowa znaczeniu. Nie posiada żadnego majątku zaś podstawą jego utrzymania są skromne zasiłki z opieki społecznej. Z zasad doświadczenia życiowego wynika zaś, że przy obecnym poziomie cen oraz usług środki jakimi dysponuje wystarczają z trudem na opędzenie podstawowych potrzeb życiowych.
Uwzględniając to wszystko, udzielono skarżącemu wnioskowanej pomocy, o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekając jak w sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 1 ppsa w związku z art. 245 §2 ppsa.