Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 25 września 2013r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. M. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 27 marca 2013r. Nr [...] w przedmiocie skargi na kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej p o s t a n a w i a : odrzucić skargę.
W dniu 27 marca 2013r. Rada Miejska podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie skargi Pani B. C. na kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej. Uchwała została podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 229 pkt 3 w związku z art. 237 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. nr 98, poz. 1071 z późn. zm.). Zgodnie z § 1 tej uchwały skarga B. C. na kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej została uznana za zasadną.
Pismem z dnia 23 kwietnia 2013r. kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej A. M. wniosła skargę na powyższą uchwałę Rady Miejskiej, domagając się stwierdzenia jej nieważności, względnie jej uchylenia.
W odpowiedzi na skargę Burmistrz wniósł o odrzucenie skargi, względnie o jej oddalenie. Uzasadniając wniosek o odrzucenie skargi Burmistrz wskazał, iż zaskarżona uchwała została wydana w trybie postępowania skargowego uregulowanego przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, a w związku z tym nie przysługuje na nią skarga do sądu administracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Przedmiotem zaskarżenia w niniejszym postępowaniu jest uchwała Rady Miejskiej z dnia 27 marca 2013r. wydana na podstawie art. 229 Kodeksu postępowania administracyjnego, dotycząca rozpatrzenia skarg B. C. na kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej. Przedmiotem skargi jest zatem uchwała wydana przez organ administracyjny w ramach przewidzianego w Dziale VIII ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013r. poz. 267, zwanej dalej Kpa) postępowania w sprawie skarg i wniosków.
Podstawową kwestią w niniejszej sprawie jest kwestia dopuszczalności wniesienia opisanej powyżej skargi na uchwałę wydaną w sprawie skargi z Działu VIII Kpa do sądu administracyjnego.
Zakres kontroli działalności administracji publicznej i stosowania przez wojewódzkie sądy administracyjne środków przewidzianych w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270 z późn. zm.) określa art. 3 § 1-3 tej ustawy. Obejmuje on m.in. skargi na: decyzje administracyjne, postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, lub rozstrzygające sprawę co do istoty, a także inne niż określone w pkt 1-3 § 2 art. 3 w/w ustawy akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
Zaskarżona niniejszą skargą uchwała rady miejskiej rozstrzygająca skargę z Działu VIII Kpa pozostaje poza wskazanym w art. 3 cytowanej ustawy zakresem kognicji sądu administracyjnego. Nie jest ona bowiem ani rozstrzygnięciem indywidualnym mającym postać decyzji administracyjnej lub postanowienia, ani też nie może być kwalifikowana jako "inny akt lub czynność z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa" (por. m.in. A. Matan w: G. Łaszczyca, Cz. Martysz, A. Matan, "Kodeks postępowania administracyjnego", Zakamycze 2005, tom II, str. 545-546). Istotą bowiem uregulowanych w Dziale VIII Kpa skarg jest uruchomienie jednoinstancyjnego postępowania administracyjnego o charakterze uproszczonym, kończącego się czynnością materialno-techniczną - zawiadomieniem (por. wyrok NSA z dnia 1 grudnia 1998r., sygn. akt III SA 1636/97, niepublikowany, cyt. za M. Jaśkowską w: M. Jaśkowska, A. Wróbel, Kodeks Postępowania Administracyjnego - komentarz, Zakamycze 2000, str. 1025). A zatem rozstrzygnięcie takiej skargi nie następuje drogą decyzji, lecz czynności materialno-technicznej - zawiadomienia, nie mającego charakteru aktu administracyjnego władczo rozstrzygającego o prawach i obowiązkach jednostki wynikających z przepisów prawa administracyjnego, a zatem nie podlegającego kognicji sądu administracyjnego. Zawiadomienie takie wywiera trojakie skutki: zakończenie postępowania skargowego w odniesieniu do sprawy, która była jej przedmiotem, możliwość wniesienia kolejnej skargi będącej wynikiem niezadowolenia ze sposobu załatwienia pierwszej skargi (art. 227 Kpa) oraz możliwość zastosowania trybu z art. 239 Kpa wobec ponowionej skargi. Na takie zawiadomienie o sposobie załatwienia skargi nie służy jednakże skarga do sądu administracyjnego, ocena zatem prawidłowości prowadzenia postępowania skargowego w trybie przepisów Działu VIII Kpa nie podlega kognicji sądu administracyjnego (por. postanowienie NSA z dnia 9 grudnia 1999r., sygn. akt III SAB 7/99, ONSA 2001, nr 1, poz. 27). Z tego względu będąca przedmiotem niniejszej skargi uchwała rady miejskiej będąca w istocie zawiadomieniem o sposobie załatwienia skargi z Działu VIII Kpa nie podlega kognicji sądu administracyjnego.
Jak z powyższego wynika, brak w niniejszej sprawie podstaw prawnych do rozpoznania skargi na uchwałę - zawiadomienie o sposobie załatwienia skargi wniesionej w trybie Działu VIII Kpa. W tym stanie rzeczy, ponieważ zaskarżona w niniejszej sprawie czynność rady miejskiej nie mieści się w granicach kognicji sądu administracyjnego wyznaczonej treścią art. 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd odrzucił skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 tej ustawy, który stanowi, że sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.