Wniosek w przedmiocie zasiłku okresowego
Sentencja

Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. G. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego lub adwokata w sprawie ze skargi S. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego postanawia: I. umorzyć postępowanie w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, II. przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym i ustanowić dla niego radcę prawnego, którego wyznaczy Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych.

Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/2

Skarżący w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego lub adwokata.

Oświadczył, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.

Objaśniając swoją sytuację rodzinną uwidocznił brak osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym.

Określając swój majątek podał, że prócz 23 metrowego mieszkania, którego jest najemcą nie posiada żadnych zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.

Stałe miesięczne dochody swego gospodarstwa domowego skarżący oszacował na kwotę 200 zł zasiłku okresowego.

Uzasadniając swoje starania zaakcentował, że nie zgadza się z wyrokiem tutejszego wojewódzkiego sądu administracyjnego a ponieważ złożenie skargi kasacyjnej obwarowane zostało przymusem adwokacko-radcowskim więc taka pomoc jest mu potrzebna, podobnie jak i zwolnienie od kosztów bo przy swych aktualnych dochodach nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek opłat.

Na podstawie pomocniczych akt administracyjnych okolicznościami znanymi z urzędu pozostaje, że skarżący ma [...] lat jest osobą stanu wolnego, od lutego 2006 r. boryka się z problemem bezrobocia, nie ma prawa do zasiłku z tego tytułu (dowód zaświadczenie k. 9). Korzysta ze wsparcia i pomocy oferowanej przez ośrodek pomocy społecznej. Z powodu pogorszenia się stanu zdrowia w związku osobistą tragedią od stycznia 2008 r. pozostaje pod stałą opieką specjalistyczną. Pobiera dodatek mieszkaniowy w wys. 110 zł. Opłaty związane z utrzymaniem mieszkania stara się regulować na bieżąco zalegając jedynie z telefonicznymi. Przez pracowników socjalnych określany jest mianem osoby niezaradnej życiowo o ograniczonych możliwościach podjęcia pracy lub zajęć dorywczych (dowód: protokół aktualizacji wywiadu środowiskowego k. 2 i 3).

Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:

Zacząć należy od tego, że skoro niniejsza sprawa tyczy zasiłku okresowego i jeśli opatrzono ją symbolem "6320" więc jest z zakresu pomocy i opieki społecznej a to oznacza, że skarżący pozostaje z mocy prawa zwolniony z obowiązku uiszczania opłat sądowych i ponoszenia wydatków (art. 239 pkt. 1 lit. a ppsa w związku z art. 241 ppsa). Jeśli więc skarżący korzysta ze zwolnienia przedmiotowego to w takiej sytuacji procesowej działaniem bezcelowym było składanie przezeń wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych (art. 244 §1 ppsa). O bezprzedmiotowości takiego żądania przesądza, bowiem aktualizowana determinantami prawnymi realna możliwość uzyskania zwolnienia od kosztów sądowych w tym trybie. Innymi słowy skoro skarżący ma już z mocy prawa to, czego chce, to równocześnie nie może domagać się tego samego na wniosek.

Z tych względów należało postanowić jak w punkcie pierwszym działając na zasadzie art. 161 §1 pkt. 3 ppsa w związku z art. 258 §1 i §2 pkt. 7 ppsa.

Równocześnie godzi się zauważyć, że bezprzedmiotowość jego wniosku o zwolnienie od kosztów pozostaje bez wpływu na drugie z żądań skarżącego a mianowicie ustanowienia kwalifikowanego pełnomocnika. Zgodnie bowiem z aktualnymi poglądami doktryny sąd nie jest związany żądaniem strony zawartym we wniosku o przyznanie pomocy byleby tylko nie wyszedł ponad żądanie strony (por. komentarz J.P Tarno do art. 246 w : Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004). Logiczną konsekwencją przedstawionego stanu rzecz jest więc, że w sytuacji gdy strona domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, sąd może przyznać jej to prawo w zakresie częściowym obejmującym tylko ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika (art. 245 §3 in fine ppsa). Oczywiście pod warunkiem, uprzedniego złożenia oświadczenia, którym strona wykaże, że nie jest wstanie ponieść opłat za jego czynności w postępowaniu przed sądami administracyjnymi bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 §1 pkt. 2 ppsa).

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze