Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Halina Jakubiec po rozpoznaniu w dniu 26 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. P. na decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] znak [...] w przedmiocie zasiłku celowego na uregulowanie opłat ze energię postanawia skargę odrzucić.
Prezydent Miasta decyzją z dnia [...] znak [...] wydaną na podstawie art. 3 ust. 3 i 4, art. 4, 8, 11, 12, 14, 17 ust. 2 pkt 1, 41 pkt 1, 102, 104, 106, 109 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004r, nr 64, poz. 593 ze zm.) i na podstawie § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 lipca 2006r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej (Dz.U. Nr 135, poz. 950) odmówił M. P. przyznania zasiłku celowego specjalnego na uregulowanie opłat za energię.
9.06.2008r. M. P. złożył do Samorządowego Kolegium Odwoławczego odwołanie od w/w decyzji wskazując, że decyzja jest dla niego krzywdząca. W związku z tym, że nie jest w stanie pokryć narosłego zadłużenia wobec Zakładu Energetycznego, obawia się, że zostanie mu odcięty prąd.
Pismem z dnia 24.06.2008r. złożył kolejne pismo w Samorządowym Kolegium Odwoławczym zatytułowane "Skarga - postępowanie odwoławcze na decyzje MOPS Nr [...] - SKO: do wielokrotnego zastosowania", w którym wśród przedmiotów zaskarżenia wskazał w/w decyzję Prezydenta Miasta.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej odrzucenie, podnosząc, że M. P. złożył skargę do Sądu zanim odwołanie od przedmiotowej decyzji zostało rozpatrzone przez organ, co uzasadnia twierdzenie, że skarga jest przedwczesna.
[...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją znak [...] uchyliło zaskarżoną przez M. P. decyzję w przedmiocie specjalnego zasiłku celowego na uregulowanie opłat za energię i przekazało organowi l inst. do ponownego rozpatrzenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) skargę należy wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu przed organem właściwym w sprawie, chyba, że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich.
W stanie faktycznym sprawy, w sytuacji gdy decyzja l instancji wydana jest przez
Prezydenta Miasta, zgodnie z zasadą wynikającą z art. 15 ustawy z dnia 14 czerwca
1960r. Kodeks postępowania administracyjnego - kpa (Dz. U.
z 2000r, nr 98, póz. 1071 ze zm.), iż postępowanie administracyjne jest dwuinstancyjne oraz z zasadą z art. 127 § 1 i 2 kpa (od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy stronie odwołanie tylko do jednej instancji, a właściwy do rozpatrzenia odwołania jest organ administracji publicznej wyższego rzędu, o ile ustawa nie przewiduje innego organu odwoławczego) - odwołanie składa się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego (czyli do organu wyższego stopnia w rozumieniu art. 17 pkt 1 kpa).
Z powyższego wynika, że zaskarżeniu podlega tylko i wyłącznie orzeczenie wydane na skutek postępowania odwoławczego.
W przedmiotowej sprawie natomiast M. P. zaskarżył do Sądu decyzję organu l instancji, i to w sytuacji gdy złożył uprzednio odwołanie od tej decyzji, na dzień złożenia skargi nierozpoznane przez organ. Stan ten również należy określić jako niewyczerpanie środków zaskarżenia, co daje podstawę na gruncie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi do odrzucenia skargi (podobnie WSA w Warszawie w postanowieniu z 9.03.2004r. sygn. akt l SA/Wa 2813/03).