Wniosek w przedmiocie choroby zawodowej
Sentencja

Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. P. o ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi K. P. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 26 października 2012 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia: przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym ustanawiając na jego rzecz adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.

Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny
Uzasadnienie

Skarżący w złożonej przez siebie skardze wniósł o ustanowienie adwokata. W sporządzonym zaś na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy oświadczył, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.

Objaśniając swoją sytuację rodzinną podał, że jest osobą samotną, nie posiada rodziny.

Określając swój majątek uwidocznił, że nie posiada nieruchomości, zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.

Oświadczył, że utrzymuje się z 1000 zł otrzymywanej renty.

Uzasadniając swoje starania powołał się na swoją trudną sytuację materialną oraz duże koszty leczenia.

Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:

Stosownie do art. 252 ppsa w związku z art. 246 §1 pkt. 2 osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym m.in. ustanowienie adwokata o ile - poza samym wnioskiem (art. 243 ppsa) - złoży również oświadczenie, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Oświadczenie to zgodnie z wolą ustawodawcy ma być "dokładne" (art. 252 ppsa) a owa dokładność stopniowana jest przekonaniem sądu, że strona podnoszone przez siebie okoliczności "wykazała". Zgodnie natomiast z art. 255 ppsa jeżeli oświadczenie strony okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych względnie wzbudzi wątpliwości można zażądać od strony dodatkowych oświadczeń oraz przedłożenia dokumentów źródłowych. Zestawienie tych przepisów pozwala dojrzeć przyjętą przez ustawodawcę konstrukcję prawną, która opiera się na założeniu, że jeżeli oświadczenie strony pozwala na zorientowanie się w sytuacji strony i nie wzbudza jakichś istotnych wątpliwości to tym samym nie ma obowiązku wzywania strony o składanie dodatkowych oświadczeń i przedkładanie dokumentów źródłowych. Konkludując należy stwierdzić, że jeżeli na podstawie przyjętego oświadczenia sąd dojdzie do przekonania, że ma do czynienia z osobą "biedną" w potocznym tego słowa znaczeniu może wydać rozstrzygniecie bez konieczności prowadzenia dalszych czynności.

Skarżący nie należy do osób zamożnych. Tak bowiem wypada postrzegać samotnego rencistę, bez majątku, ze skromnym dochodem. Ponieważ skarżący nie określił co prawda wysokości stałych miesięcznych wydatków należy więc przyjąć, że nie odbiegają one od przeciętnych kosztów utrzymania. Z zasad doświadczenia życiowego wynika jednak że przy obecnym poziomie cen oraz usług renta skarżącego pozwala co najwyżej na opędzenie najpilniejszych potrzeb życia codziennego. Na pomoc innych osób skarżący niespecjalnie zaś może liczyć.

Mając więc na uwadze przytoczone okoliczności i przewidując minimalny koszt opłat za czynności adwokatów w postępowaniu przed sądami administracyjnymi można stwierdzić, że skarżącego nie będzie stać na wynajęcie kwalifikowanego pełnomocnika. Chociaż obiektywnie są to kwoty niewielkie to jednak relatywnie przekraczają obecne możliwości płatnicze strony. Skoro zaś skarżący nie jest w stanie bez uszczerbku dla swego koniecznego utrzymania opłacić kosztów pełnomocnika z wyboru, to należało udzielić mu pomocy o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i ustanowić adwokata opłacanego ze środków budżetowych Skarbu Państwa. Z tych względów orzeczono więc jak w punkcie drugim sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa w związku z art. 245 §3 ppsa.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny