Wniosek w przedmiocie zasiłku celowego
Sentencja

Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. Ś. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi M. Ś. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 20 listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: I. umorzyć postępowanie w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, II. przyznać skarżącej prawo pomocy w zakresie częściowym i ustanowić dla niej adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka .

Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

Skarżąca w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagała się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.

Oświadczyła, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.

Objaśniając swoją sytuację rodzinną podała, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z córką.

Określając swój majątek uwidocznił, że zamieszkuje w mieszkaniu kwaterunkowym, którego głównym najemcą jest jej matka. Nie ma nieruchomości, zasobów ani przedmiotów wartościowych.

Dochody tego dwuosobowego gospodarstwa domowego oszacowała łącznie na 827 zł, wyjaśniając że sama jest osobą bezrobotną i otrzymuje tylko zasiłek rodzinny w kwocie 129 zł. Resztę stanowią alimenty na córkę w kwocie 500 zł i 198 zł z jej praktyk.

Uzasadniając swoje starania powtórzyła, że jest osoba bezrobotną od dwóch lat bez zasiłku. Gospodarstwo domowe prowadzi wspólnie z osiemnastoletnią córką. Jeśli chodzi o zobowiązania i stałe wydatki, to obciąża ją opłata za gaz 250 zł, opłata za prąd 90 zł, opłata za internet, telefon i tv kablową 230 zł

Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:

Zgodnie z art. 239 §1 pkt 1 lit. a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, obowiązek uiszczenia kosztów sądowych nie ciąży na stronie skarżącej działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej. W konsekwencji uznania, że strona korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych - co oznacza całkowite zwolnienie z obowiązku wnoszenia zarówno opłat sądowych jak i ponoszenia wydatków - rozpoznanie wniosku w tym zakresie jest zbędne a w związku z tym postanowiono jak w punkcie pierwszym sentencji działając na zasadzie art. 249a ppsa w związku z art. 258 §1 i §2 pkt. 7 ppsa.

Równocześnie godzi się zauważyć, że bezprzedmiotowość jego wniosku o zwolnienie od kosztów pozostaje bez wpływu na drugie z żądań skarżącego a mianowicie ustanowienia adwokata. Zgodnie bowiem z aktualnymi poglądami doktryny sąd nie jest związany żądaniem strony zawartym we wniosku o przyznanie pomocy byleby tylko nie wyszedł ponad żądanie strony (por. komentarz J.P Tarno do art. 246 w : Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004). Logiczną konsekwencją przedstawionego stanu rzecz jest więc, że w sytuacji gdy strona domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, sąd może przyznać jej to prawo w zakresie częściowym obejmującym tylko ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika (art. 245 §3 in fine ppsa). Oczywiście pod warunkiem, uprzedniego złożenia oświadczenia, którym strona wykaże, że nie jest wstanie ponieść opłat za jego czynności w postępowaniu przed sądami administracyjnymi bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 §1 pkt. 2 ppsa).

W realiach niniejszej sprawy skarżąca złożyła oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa. Oświadczenie to jest wystarczające do oceny sytuacji bytowej skarżącego a co za tym idzie i jego aktualnych możliwości płatniczych. Obrazuje, że skarżąca jest osobą niezamożną. Tak bowiem należy postrzegać osobę bez majątku, bezrobotną, utrzymującą siebie i córką z niskiego zasiłku rodzinnego, niewielkich alimentów i znikomych dochodów z praktyk córki. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że środki jakimi skarżąca dysponuje wystarczają z trudem nawet na opędzenie podstawowych potrzeb dnia codziennego.

Mając na uwadze powyższe i przewidując tylko minimalny koszt opłat za czynności radców prawnych w postępowaniu przed sądami administracyjnymi można stwierdzić, że skarżącej nie będzie stać na wynajęcie kwalifikowanego pełnomocnika. Skoro zaś skarżąca nie jest w stanie bez uszczerbku dla swego koniecznego utrzymania opłacić kosztów pełnomocnika z wyboru, to należało udzielić mu pomocy o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i zgodnie z wnioskiem ustanowić adwokata opłacanego ze środków budżetowych Skarbu Państwa.

Z tych względów orzeczono jak w punkcie drugim sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa w związku z art. 245 §3 ppsa.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze