Wniosek w przedmiocie likwidacji drogi na odcinku przebiegającym po działce oznaczonej w ewidencji gruntów nr [...] położonej w S dz. II
Sentencja

Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. K. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi J. K. na uchwałę Rady Gminy S z dnia 28 kwietnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie likwidacji drogi na odcinku przebiegającym po działce oznaczonej w ewidencji gruntów nr [...] położonej w S dz. II postanawia: ustanowić dla skarżącej adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.

Uzasadnienie

Skarżąca w złożonym dnia 31.03.2015 r. (data wpływu) na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagała się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.

Z oświadczeń zawartych w formularzu wynika, że skarżąca nie posiada osób z którymi pozostawałaby we wspólnym gospodarstwie domowym. Nie ma majątku. Na jej dochody składa się tylko 1250 zł renty rodzinnej. Zamieszkuje w domu syna gdzie ma dożywocie. Powiada, ze miesięcznie na lekarza wydaje ok. 100 zł , na lekarstwa ok. 300 zł, na wywóz śmieci 75 zł, na prąd, 99 zł, na wodę 30 zł, na gaz 30 zł, na ubezpieczenie 77 zł, na spłatę kredytów 250 zł a resztę przeznacza na jedzenie i produkty pierwszej potrzeby.

Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:

Skarżąca złożyła oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa i oświadczenie to jest wystarczające. Koresponduje bowiem z wcześniej składanym. W dalszym ciągu możliwości płatnicze strony nie rysują się specjalnie. Skarżąca w dalszym ciągu nie należy do osób zamożnych. Z zasad doświadczenia życiowego wynika też, że przy obecnym poziomie cen oraz usług, środki jakie skarżąca ma do dyspozycji wystarczają z trudem na opędzenie podstawowych potrzeb. W takiej zaś sytuacji konieczność wygospodarowania przez skarżącą środków na wynagrodzenia dla adwokata z wyboru jest problematyczne i uzasadnia twierdzenie, że skarżąca nie jest w stanie ponieść tych kosztów.

Biorąc to wszystko pod uwagę udzielono zatem skarżącej pomocy o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekając jak w sentencji. Podstawą rozstrzygnięcia jest jednak art. 246 §1 pkt. 1 ppsa w związku z art. 245 §2 ppsa. Nie można bowiem tracić z pola widzenia, że postanowieniem z dnia 16 lipca 2014 r. zwolniono już skarżącą od kosztów sądowych (k. 18) w konsekwencji czego obecnie korzysta ona z prawa pomocy w zakresie całkowitym.

Strona 1/1