Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 21 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. W. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego lub adwokata w sprawie skargi na uchwałę Rady Miasta z dnia 24 października 2007 r. Nr: [...] w przedmiocie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy Miejskiej p o s t a n a w i a I) zwolnić skarżącego od kosztów sądowych; II) ustanowić dla skarżącego radcę prawnego, którego wyznaczy Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych
W skardze na uchwałę Rady Miasta z dnia 24 października 2007 r. Nr: [...] w przedmiocie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy skarżący A. W. zawarł wniosek o zwolnienie go z kosztów postępowania oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
Wniosek o przyznanie prawa pomocy nie został złożony w przewidzianej prawem formie, wobec tego, w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 16 sierpnia 2010 roku, skarżącemu został przesłany urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy "PPF" celem jego wypełnienia i odesłania do tut. Sądu w terminie siedmiu dni, pod rygorem pozostawienia bez rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy.
W zakreślonym terminie skarżący złożył w tut. sądzie wypełniony formularz "PPF". Z oświadczenia zawartego we wniosku wynika, iż skarżący prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Nie posiada on żadnego majątku nieruchomego, oszczędności, jak również przedmiotów wartościowych. Do lipca 200 roku utrzymywał się z zasiłku stałego z Ośrodka Pomocy Społecznej w wysokości 444 zł oraz zasiłków celowych w różnej wysokości. Obecnie, ze względu na prowadzone postępowanie o ustalenie stopnia niepełnosprawności, zasiłek stały nie jest wypłacany. Skarżący ponosi następujące koszty utrzymania: 120 zł czynsz, 120-150 zł prąd. Wnioskodawca oświadczył ponadto, iż choruje na schorzenia psychiatryczne. Nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania bez uszczerbku dla koniecznego własnego utrzymania.
Mając powyższe na uwadze, zważono, co następuje:
Celem instytucji prawa pomocy jest zapewnienie osobie wnioskującej szeroko rozumianego prawa do sądu, a wiec możliwości skorzystania ze wszystkich przysługujących stronie uprawnień, jeżeli znajduje się ona w położeniu uniemożliwiającym poniesienie we własnym zakresie związanych z tym kosztów. Przyznanie prawa pomocy, zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami) przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym), lub gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym). W niniejszej sprawie skarżący domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno sprowadzać się do przypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe. Użyte w art. 246 ustawy sformułowanie "gdy osoba wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
W ocenie orzekającego skarżący A. W. w wystarczającym stopniu wykazał, iż znajduje się w sytuacji kwalifikującej do przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. Sytuacja materialna i życiowa wnioskodawcy jest bowiem bardzo trudna. Skarżący nie posiada żadnego majątku. Jedynym źródłem jego utrzymania są zasiłki (stały i celowe) przyznawane przez Ośrodek Pomocy Społecznej. Zasiłek stały w wysokości 444 zł od lipca 2010 roku nie jest skarżącemu wypłacany do czasu ustalenia stopnia jego niepełnosprawności. Skarżący nie posiada żadnych oszczędności, ani przedmiotów wartościowych, które mogłyby zostać spieniężone. W takiej sytuacji materialnej skarżący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów zainicjowanego postępowania sądowego.
Ze względu na fakt, że we wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżący wystąpił o ustanowienie radcy prawnego lub adwokata wybór pozostawiając uznaniu orzekającego postanowiono przyznać skarżącemu radcę prawnego.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 245 § 2, art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).