Wniosek w przedmiocie choroby zawodowej
Sentencja

Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. P. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi Z. P. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia: I. umorzyć postępowanie wywołane wnioskiem skarżącego w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, II. przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym i ustanowić dla niego radcę prawnego, którego wyznaczy Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych.

Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewódzki Inspektor Sanitarny
Uzasadnienie strona 1/2

Skarżący w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego.

Oświadczył, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.

Poprzez odpowiednie zakreślenie objaśnił że brak jest osób z którymi pozostawałby we wspólnym gospodarstwie domowym.

Podał, że nie ma żadnego majątku, zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych. Wyjaśnił, że zamieszkuje w mieszkaniu komunalnym.

Stałe miesięczne dochody swego gospodarstwa domowego skarżący oszacował na kwotę 1201,12 zł emerytury.

Uzasadniając swoje starania zaakcentował, że do wypłaty otrzymuje tylko około 1 tyś zł emerytury. Z tego na opłacenie mieszkanie wydaje około 250 zł. Na lekarstwa dalsze 70 zł. Jest osobą schorowaną . Jak podaje ma stwierdzony głęboki obustronny niedosłuch i problemy ze wzrokiem.

Do wniosku dołączył dwa zaświadczenia lekarskie na okoliczność stanu swego zdrowia.

Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:

Zacząć należy od tego, że skoro niniejsza sprawa dotyczy choroby zawodowej na co wskazuje również opatrzenie jej symbolem "6200" oznacza to, że skarżący z mocy prawa jest zwolniony z obowiązku uiszczania tak opłat sądowych jak i ponoszenia wydatków (art. 239 pkt. 1 lit. c ppsa w związku z art. 241 ppsa). Jeśli więc skarżący korzysta ze zwolnienia przedmiotowego to w takiej sytuacji procesowej działaniem oczywiście bezcelowym było składanie przezeń wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych (art. 244 §1 ppsa). O bezprzedmiotowości takiego żądania przesądza, bowiem aktualizowana determinantami prawnymi realna możliwość uzyskania zwolnienia od kosztów sądowych w tym trybie. Innymi słowy skoro skarżący ma już z mocy prawa to, czego chce, to równocześnie nie może domagać się tego samego na wniosek.

Z tych względów należało więc postanowić jak w punkcie pierwszym sentencji działając na zasadzie art. 161 §1 pkt. 3 ppsa w związku z art. 258 §1 i §2 pkt. 7 ppsa.

Równocześnie godzi się zauważyć, że bezprzedmiotowość wniosku skarżącego w tej części pozostaje bez wpływu na drugie ze zgłoszonych żądań a mianowicie ustanowienia adwokata. Zgodnie bowiem z aktualnymi poglądami doktryny sąd nie jest związany żądaniem strony zawartym we wniosku o przyznanie pomocy byleby tylko nie wyszedł ponad żądanie strony (por. komentarz J.P Tarno do art. 246 w : Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004). Logiczną konsekwencją przedstawionego stanu rzecz jest więc, że w sytuacji gdy strona domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, sąd może przyznać jej to prawo w zakresie częściowym obejmującym tylko ustanowienie kwalifikowanego pełnomocnika (art. 245 §3 in fine PPSA). Oczywiście pod warunkiem, uprzedniego złożenia oświadczenia, którym strona wykaże, że nie jest wstanie ponieść opłat za jego czynności w postępowaniu przed sądami administracyjnymi bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 §1 pkt. 2 PPSA). Przesłanką konieczną a zarazem wystarczającą jest zatem ustalenie, czy stronę stać czy też nie stać na poniesienie kosztów takiego pełnomocnika. Rozstrzygająca zaś dla uznania zasadności twierdzeń strony jest ocena złożonego przezeń oświadczenia, które z woli ustawodawcy ma być "dokładne". Owa "dokładność" stopniowana jest z kolei przeświadczeniem sądu, że strona okoliczności te wykazała czyli przedstawiła je w sposób przekonywujący.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewódzki Inspektor Sanitarny