Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie -Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. J. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi G. J. o wznowienie postępowania sądowoadministrcyjnego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 31 maja 2004 r. sygn. akt. II SA/Kr 382/03 postanawia: umorzyć postępowanie o przyznanie prawa pomocy.
Skarżąca w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagała się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną uwidoczniła, że brak jest osób z którymi pozostawałaby we wspólnym gospodarstwie domowym.
Określając swój majątek podała, że prócz 30 (trzydziesto) metrowego mieszkania lokatorskiego nie posiada żadnych nieruchomości, zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.
Stałe miesięczne dochody swego gospodarstwa domowego skarżąca oszacowała na kwotę 331,91 zł otrzymywanych z pomocy społecznej.
Uzasadniając swoje starania zaakcentowała, że jest osobą ubogą, pozostającą na utrzymaniu opieki społecznej.
Do wniosku dołączyła kopię decyzji w sprawie ustalenia prawa do zasiłku stałego i informacji ze spółdzielni mieszkaniowej o wysokości opłaty czynszowej.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Co się tyczy żądania zwolnienia od kosztów sądowych to skoro niniejsza sprawa obejmuje postępowanie wywołane wniesieniem przez skarżącą skargi o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 31 maja 2004 r. sygn. II SA/Kr 382/03 w przedmiocie zasiłku przedemerytalnego a nadto opatrzona została symbolem "6332" (zarządzenie z 27 listopada 2007 r.) oznacza, że przynależy do spraw z zakresu innych należności i uprawnień przysługujących osobie bezrobotnej. Tym sposobem skarżąca z mocy prawa jest zwolniona z obowiązku uiszczania tak opłat sądowych jak i ponoszenia wydatków (art. 239 pkt. 1 lit. b ppsa w związku z art. 241 ppsa). Skoro więc skarżąca korzysta ze zwolnienia przedmiotowego to w takiej sytuacji działaniem oczywiście bezcelowym było składanie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych (art. 244 § 1 ppsa).
Jeśli natomiast chodzi o żądanie ustanowienia dla skarżącej adwokata z urzędu to wypada zauważyć, że w postępowaniu którego wznowienia domaga się skarżąca Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie - Ośrodek Zamiejscowy na mocy postanowienia z dnia 31 marca 2003 r. ustanowił dla niej radcę prawnego (k. 13 akt sygn. II SA/Kr 382/03). Rada
Okręgowej Izby Radców Prawnych w Krakowie wyznaczyła go zaś w osobie radcy prawnej V. L. (zawiadomienie k. 24 akt o sygn. j.w.). Ponieważ postanowienie to zapadło przed wejściem w życie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (art. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sadów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 02/153/1271 ze zm.) więc na gruncie poprzednio obowiązujących uregulowań nie zachodziła potrzeba udzielenia tak wyznaczonemu radcy prawnemu pełnomocnictwa (art. 118 kpc stosownego przez art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. 95/74/368 ze zm.). Wystarczającym było udokumentowanie tej okoliczności stosownym zawiadomieniem, z którego wynikałoby kto został wyznaczony. Z akt sprawy nie wynika aby zaistniały okoliczności powodujące wygaśnięcie pełnomocnictwa. Brak podstaw do ustaleń aby wyznaczoną z urzędu radcę zwolnił od udzielania stronie pomocy organ samorządu zawodowego czy aby pełnomocnictwo zostało wypowiedziane przez skarżącą. Okoliczność, że skarżąca faktycznie nie korzysta z usług przydanej do pomocy pełnomocnik (pismo k. 285 akt. II SA/Kr 382/03) jest zaś prawnie nierelewantna. Oświadczenie o wypowiedzeniu pełnomocnictwa przez mocodawcę musi być bowiem jednoznaczne i stanowcze (tak teza 3 kom. art. 42 w Romańska Marta, Knysiak-Molczyk Hanna, Woś Tadeusz (redakcja); Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz; Warszawa 2005 Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis). Skoro zaś powstały w ten sposób stosunek pełnomocnictwa w dalszym ciągu wywołuje skutki prawne (art. 42 ppsa) to nie można tracić z pola widzenia, że zakres uprawnień ustanowionego pełnomocnika obejmuje z mocy samego prawa umocowanie do wszystkich łączących się ze sprawą czynności w postępowaniu czynności, nie wyłączając skargi o wznowienie postępowania i postępowania wywołanego jej wniesieniem. Przesądził to był bowiem ustawodawca rozciągając zakres umocowania właśnie na tę skargę, która jako środek prawny przysługujący od prawomocnego orzeczenia została osobno wymieniona w przepisie art. 39 pkt. 1 ppsa a w uprzednio obowiązującym stanie prawnym wynikała z art. 91 §1 kpc stosownym przez art. 59 unsa.
Mając zatem na uwadze, że skoro skarżąca ma już to, czego chce albo z mocy samego prawa (zwolnienie od kosztów) albo z uwagi na swe wcześniejsze zabiegi (ustanowienie pełnomocnika z urzędu) jej obecny wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym należało uznać za bezprzedmiotowy i postanowić jak w sentencji zgodnie z art. 161 §1 pkt. 3 i § 2 ppsa w związku z art. 258 § 1 i § 2 pkt. 7 ppsa.