Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Ewa Alberciak po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.J. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego postanawia: odrzucić skargę. D.Cz.
Decyzją z [...] r. Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję Wójta Gminy [...] z 23 sierpnia 2018 r. o wymeldowaniu J.J. skarżącego z pobytu stałego.
Decyzję doręczono skarżącemu w trybie "awizo" 15 października 2018 r., po dwukrotnej awizacji 1 i 9 października 2018 r.
21 listopada 2018 r. skarżący wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na powyższą decyzję. W skardze zawarł wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z 24 stycznia 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z 10 kwietnia 2019 r., sygn. akt II OZ 309/19 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie skarżącego na postanowienie z 24 stycznia 2019 r. o oddaleniu wniosku o przywrócenie terminu.
W uzasadnieniu Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził m. in., że zaskarżona decyzja została doręczona skarżącemu prawidłowo w trybie doręczenia zastępczego. Skoro operator pocztowy nie zastał skarżącego pod adresem jego miejsca zamieszkania dopuszczalne było zastosowanie trybu doręczenia zastępczego z art. 44 k.p.a., a więc pozostawienie pisma w placówce pocztowej, przy zachowaniu warunków określonych przepisami, a więc art. 44 § 2 i 3 k.p.a. Nie mogły zatem odnieść skutku argumenty zażalenia o braku awiza w skrzynce. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, adnotacje zamieszczone na kopercie pisma zwróconego do organu oraz na zwrotnym potwierdzeniu odbioru zaprzeczają twierdzeniom strony w tym zakresie. Na kopercie widnieją bowiem adnotacje o dwukrotnym awizowaniu przesyłki, a na zwrotnym potwierdzeniu odbioru poświadczenie, że adresat nie podjął awizowanej przesyłki z placówki pocztowej w terminie i przesyłkę zwrócono nadawcy 17 października 2018 r. Na zmianę tego stanowiska nie wpływa przypuszczenie skarżącego, które również nie zostało niczym uprawdopodobnione, że to żona, z którą jest skonfliktowany zabrała jego awizo. Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że dokument urzędowy, jakim jest zwrotne potwierdzenie odbioru, korzysta z domniemania prawdziwości informacji w nim zawartych i zgodności z prawdą tego, co zostało w nim stwierdzone. Fikcji dokonanego na tej podstawie doręczenia zaskarżonego postanowienia skarżący nie obalił argumentacją, że nie dotarło do niego ani jedno, ani drugie awizo. Uznanie, że do obalenia domniemania z art. 44 § 4 k.p.a. wystarczy oświadczenie, że listonosz nie umieścił w skrzynce pocztowej zawiadomienia, prowadziłoby bowiem do niemożności przyjęcia doręczenia zastępczego, a zatem nieskuteczności art. 44 k.p.a. Oświadczenie strony w tym względzie, niepoparte żadnymi dowodami, nie może więc samo z siebie skutkować podważeniem skuteczności powyższego doręczenia. Naczelny Sąd Administracyjne za nieuprawdopodobnione uznał, że przesyłka zawierająca decyzję została skarżącemu doręczona wadliwie. Stwierdził przy tym, że skarżący nie wskazał, aby z uwagi na stwierdzoną nieprawidłowość doręczenia przesyłki złożył reklamację do operatora pocztowego. Dopiero ewentualny wynik tej reklamacji mógłby stanowić poparcie dla tezy skarżącego o nieprawidłowości w doręczeniu korespondencji. W niniejszej sprawie strona nie przedstawiła jednak żadnych środków dowodowych pozwalających na podważenie domniemania wynikającego z wyżej wymienionego dokumentu.