Dnia 28 kwietnia 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2009 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. J. na decyzję Burmistrza Gminy Ż. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy wydania dowodu osobistego p o s t a n a w i a: odrzucić skargę.
Decyzją z dnia [...], nr [...] Burmistrz Gminy Ż., po rozpoznaniu wniosku D. J. o wydanie dowodu osobistego, odmówił wydania dowodu osobistego zawierającego dane niezgodne ze stanem faktycznym.
W dniu 17 marca 2010 roku D. J. wniósł bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Burmistrza Gminy Ż. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy wydania dowodu osobistego.
Zarządzeniem z dnia 18 marca 2010 roku Przewodniczący Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi w celu udzielenia odpowiedzi na skargę i przekazania jej wraz z aktami sprawy zgodnie z art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), przekazał skargę D. J. organowi administracji publicznej - Burmistrzowi Gminy Ż.
W odpowiedzi na skargę z dnia 14 kwietnia 2010 roku Burmistrz Gminy Ż. wniósł o odrzucenie skargi lub ewentualnie o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu, albowiem jej wniesienie jest niedopuszczalne.
Na wstępie podnieść należy, iż merytoryczne rozpoznanie skargi zawsze poprzedza kontrola dopuszczalności środka zaskarżenia. Wśród okoliczności czyniących skargę niedopuszczalną, ustawa z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wymienia niewyczerpanie (przez wnoszącego skargę) środków zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym. Uzależnienie dopuszczalności skargi od wcześniejszego wykorzystania przysługujących stronie środków zaskarżenia związane jest z zakresem działania sądów administracyjnych, które sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie (art. 3 § 1 i 2 powołanej ustawy).
W tym kontekście należy zatem wskazać, że zgodnie z treścią art. 52 § 1 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 powołanej ustawy). Przy czym samo wniesienie środka zaskarżenia nie jest równoznaczne ze spełnieniem warunku, o którym mowa w art. 52 § 1 powołanej ustawy. O spełnieniu tego warunku można mówić dopiero po rozpoznaniu wniesionego środka zaskarżenia przez właściwy organ administracji publicznej (por. postanowienie WSA w Warszawie z dnia 9 marca 2004r., I SA 2813/03 niepubl.).
Przedmiotem złożonej w niniejszej sprawie skargi jest decyzja Burmistrza Gminy Ż. z dnia [...], nr [...]. Od powyższej decyzji, zgodnie z zawartym w niej pouczeniem, stronie przysługiwało prawo wniesienia odwołania do Wojewody [...] za pośrednictwem Burmistrza Gminy Ż. w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. Strona skarżąca nie skorzystała jednak z prawa wniesienia odwołania, tym samym nie wyczerpała wszystkich przysługujących jej w postępowaniu przed organami właściwymi w sprawie, środków zaskarżenia. Złożenie zatem skargi do Sądu bez uprzedniego wyczerpania środków zaskarżenia przysługujących stronie w toku w postępowania administracyjnego nie może skutkować rozpatrzeniem sprawy w postępowaniu sądowoadministracyjnym.
W tym stanie rzeczy z uwagi na fakt, iż w niniejszej sprawie przed złożeniem skargi do sądu administracyjnego skarżący nie wyczerpał środków zaskarżenia służących w toku postępowania administracyjnego, a skarga na rozstrzygnięcie organu administracji pierwszej instancji jest niedopuszczalna, Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 52 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę odrzucił.
a.ł.