Referendarz Sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi, w Wydziale III - Robert Adamczewski po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. Ł. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi M. Ł. na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji w Ł. z dnia [...] znak [...] w przedmiocie nagannej opinii o wydanie licencji pracownika ochrony fizycznej postanawia 1) przyznać skarżącemu M. Ł. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych ponad kwotę 100 (sto) złotych i ustanowienie adwokata; 2) oddalić wniosek w pozostałym zakresie R.A.
III SA/Łd 282/14
Uzasadnienie
W dniu 18 lutego 2014 r. M. Ł. (dalej skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji w Ł. z dnia [...] (znak [...]) w przedmiocie nagannej opinii o wydanie licencji pracownika ochrony fizycznej. Skarżący uiścił wpis od skargi w kwocie 100 zł. Następnie, pismem z dnia 23 czerwca 2014 r. sformułował wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata, przedkładając następnie - po wezwaniu Sądu - formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej na druku "PPF".
W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że jest osobą długotrwale bezrobotną, podejmuje prace dorywcze. W praktyce pozostaje na utrzymaniu matki. W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach podał, że prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z matką. Na dochody gospodarstwa domowego składa się emerytura matki skarżącego w kwocie 1.500 zł. Zgodnie z oświadczeniem, skarżący nie posiada żadnych zasobów pieniężnych, ani przedmiotów o wartości przekraczającej 3.000 euro. Matka skarżącego jest właścicielem mieszkania o powierzchni 57 m2.
Referendarz Sądowy zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 243 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Jednocześnie ustawodawca w art. 246 § 1 powoływanej ustawy uzależnił przyznanie prawa pomocy od wykazania przez stronę, że nie ma ona środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania (przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym) lub że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym).
Działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) [dalej: ustawa - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi] należy rozważyć, czy w świetle podanych okoliczności strona skarżąca spełnia przesłanki do przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym.
W stanie faktycznym istniejącym w rozpatrywanej sprawie należy uznać, że skarżący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, co stanowi przesłankę niezbędną do całkowitego zwolnienia od kosztów sądowych (art. 246 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Przede wszystkim należy wziąć pod uwagę fakt, że skarżący jest osobą długotrwale bezrobotną, a dochody gospodarstwa domowego zamykają się kwotą 1.500 zł, co daje średniomiesięcznie ok. 750 zł na osobę. Z tego dochodu skarżący i jego matka pokrywają bieżące koszty utrzymania, opłaty związane z zakupem leków i niezbędnej pomocy zdrowotnej.
Z powyższego wynika, że sytuacja majątkowa skarżącego jest trudna i ewentualna konieczność poniesienia kosztów postępowania sądowego, czy też pomocy profesjonalnego pełnomocnika procesowego może w istotnym stopniu wpłynąć na jego sytuację materialną. Stąd też biorąc pod uwagę informacje zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy oraz informacje załączone do akt postępowania należy uznać, że skarżący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Zauważyć jednakże w tym miejscu należy, że wpis od skargi w niniejszym postępowaniu został przez skarżącego uiszczony w prawidłowej wysokości. Przy czym sam wniosek o przyznanie prawa pomocy, skarżący złożył w dniu 23 czerwca 2014 r., tj. już po upływie terminu do wniesienia wpisu od skargi i jego prawidłowym uiszczeniu. Istotne jest w związku z tym, że wniosek taki wywiera skutki prawne od daty jego wniesienia, nie obejmuje zatem zwolnienia od kosztów, które strona miała obowiązek uiścić przed jego złożeniem (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 czerwca 2004 r., sygn. akt FZ 125/04, niepubl.).
W związku z powyższym, działając na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 245 § 3 i art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w postanowieniu.
R.A.