Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział III w składzie następującym: Referendarz sądowy - Robert Adamczewski po rozpoznaniu w dniu 28 sierpnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. F. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi P. F. na pismo Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Ł. z dnia [...] znak [...] w przedmiocie zaliczenia do wysługi lat służby wojskowej postanawia oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy R.A.
III SA/Łd 342/08
Uzasadnienie
Pismem z dnia 29 maja 2008 r. P. F. (dalej skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na pismo Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Ł. z dnia [...] (znak [...]) w przedmiocie zaliczenia do wysługi lat służby wojskowej. Postanowieniem z dnia 8 lipca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił skargę. W dniu 19 sierpnia 2008 r. skarżący, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł skargę kasacyjną od przedmiotowego rozstrzygnięcia. W treści skargi kasacyjnej strona sformułowała wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej ustawa - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 244 § 1 cyt. ustawy). W myśl art. 245 § 1 powołanej ustawy, prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. W niniejszej sprawie skarżący wystąpił o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Zgodnie z art. 239 pkt 1 lit. d) ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, obowiązek uiszczenia kosztów sądowych nie ciąży na stronie skarżącej działanie lub bezczynność organu w sprawach ze stosunków pracy i stosunków służbowych. Przedmiotem skargi w niniejszym postępowaniu jest zaliczenie do wysługi lat w Służbie Więziennej okresu nadterminowej służby wojskowej.
Wyjaśnić w związku z tym należy, czy ten zakres przedmiotowy sprawy podlegać będzie wskazanemu przepisowi art. 239 pkt 1 lit. d ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, co wymaga przede wszystkim wyjaśnienia pojęcia "sprawy ze stosunków pracy i stosunków służbowych".
Określenie "sprawa ze stosunku" oznacza, że chodzi o sprawę, której przedmiot wyznacza określony stosunek prawny, którego źródłem są przepisy prawa regulujące treść oraz strony tego stosunku prawnego. Skoro sprawa ze stosunku prawnego oznacza sprawę, której przedmiot wyznacza stosunek prawny, to sprawą ze stosunku pracy lub stosunku służbowego, o której mowa w art. 239 pkt 1 lit. d ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jest sprawa, której przedmiot ma swoją podstawę w stosunku pracy lub stosunku służbowym. Wskazany przepis zatem dotyczy takich spraw, w których przedmiotem zaskarżonego działania lub bezczynności organu administracji publicznej jest określone rozstrzygnięcie, które wynika ze stosunku pracy lub stosunku służbowego skarżącego albo którego podstawą jest stosunek pracy lub stosunek służbowy skarżącego. Tak więc ustawowe zwolnienie od kosztów sądowych na podstawie tego przepisu dotyczy skarżącego, który wnosi skargę w sprawie, której przedmiotem jest stosunek pracy lub stosunek służbowy skarżącego (por. uchwałę naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 lipca 2006 r., sygn. akt I OPS 7/05).
Stąd też, w ocenie sądu, spełnione zostały warunki przewidziane w art. 239 pkt 1 lit. d) wskazywanej ustawy. Tym samym wniosek skarżącego w tym zakresie nie może zostać uwzględniony, gdyż z mocy ustawy skarżący korzysta już z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych. Z tego też względu wniosek skarżącego w tym zakresie należało oddalić jako bezzasadny.
Wobec powyższego, działając na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 i art. 245 § 3 w zw. z art. 239 pkt 1 lit. d) oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w postanowieniu.
R.A.