Dnia 1 lipca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Cisowska-Sakrajda (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Alberciak, Sędzia NSA Janusz Nowacki, , Protokolant Sekretarz sądowy - Dorota Czubak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 lipca 2015 r. sprawy ze skargi P. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia kosztów postępowania rozgraniczeniowego postanawia : zawiesić postępowanie sądowoadministracyjne.
P. K. wniósł skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. T. z dnia [...]. utrzymujące w mocy postanowienie Wójta Gminy [...] z dnia [...] w przedmiocie ustalenia kosztów postępowania rozgraniczeniowego pomiędzy nieruchomościami położonymi w obrębie geodezyjnym L., oznaczonymi w ewidencji gruntów nr działek: 53, 140 i 278/2 stanowiącymi współwłasność A. W. i R.W. na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej, a nieruchomościami obrębu L., oznaczonymi w ewidencji gruntów nr działek: 54, 139 i 279 stanowiącymi własność P. K..
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. T. wniosło o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonym postanowieniu. Zwróciło uwagę, iż postanowieniem Wójta Gminy [...] z dnia [...]., utrzymanym w mocy postanowieniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. T. z dnia [...], odmówiono zwolnienia P. K. z kosztów postępowania rozgraniczeniowego został rozpoznany.
Sąd z urzędu powziął wiadomość, iż skarga skarżącego na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. T. z dnia [...] została przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uwzględniona wyrokiem z dnia 12 maja 2015r., III SA/Łd 188/15. Wyrokiem tym sąd uchylił postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. T. z dnia [...]. oraz poprzedzające je postanowienie Wójta Gminy [...] z dnia [...]. Wyrok ten na dzień rozpoznawania skargi w przedmiocie kosztów postępowania rozgraniczeniowego jest nieprawomocny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Instytucję zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego regulują przepisy art. 56 oraz art. 123 do art. 126 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a. Spośród tych przepisów w niniejszej sprawie zastosowanie ma art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Stosownie do tego przepisu sąd może zawiesić postępowanie z urzędu jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym. Analiza powołanego przepisu prowadzi do wniosku, iż zawieszenie postępowania w tym przypadku jest fakultatywne i uzależnione jest od oceny sądu (por. T. Woś, H. Knysiak - Molczyk, M. Romanowska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2005, s. 400 i n. oraz J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2004, s. 189 - 190). Oczywiście ocena ta nie może być dowolna. Jednocześnie zawarte w tym przepisie pojęcie "rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania" w orzecznictwie sądowym jest rozumiane szeroko, sądy wychodzą bowiem poza tradycyjne rozumienie prejudycjalności postępowania, np. właśnie w przypadku podjęcia stosownej uchwały przez NSA lub wystąpienia do TK z pytaniem prawnym (por. postanowienie NSA z 26 sierpnia 2009r., I FZ 248/09; postanowienie NSA z 20 maja 2008r., II FZ 200/08; M. Niezgódka - Medek w uwadze 3 do art. 125 ustawy p.p.s.a. (w:) B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Zakamycze, 2006). Zagadnienie wstępne (prejudycjalne) występuje w sytuacji, w której uprzednie rozstrzygnięcie określonego zagadnienia, które występuje w sprawie, może wpływać na wynik toczącego się postępowania, co w rezultacie uzasadnia celowość wstrzymania czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym do czasu rozstrzygnięcia tej istotnej kwestii. Przez zagadnienie wstępne (kwestię prejudycjalną) należy więc rozumieć przeszkodę powstającą lub ujawniającą się w toku postępowania sądowego, której usunięcie jest istotne z punktu widzenia możliwości prawidłowej realizacji celu postępowania sądowoadministracyjnego i ma bezpośredni wpływ na jego wynik (vide wyrok NSA z 19 kwietnia 2006r., I FSK 845/05). Warunkiem skorzystania z tej podstawy, mającej związek z wynikiem innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego jest wystąpienie sytuacji, w której to inne postępowanie, np. postępowanie przed Trybunałem Stanu, Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz przed Trybunałem Konstytucyjnym, jest już rozpoczęte (np. postanowienie NSA z 6 lipca 2011r., II FZ 278/11, postanowienie NSA z 6 lipca 2011r., II FZ 278/11). W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się też, że celowość zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego na podstawie art. 125 § pkt 1 p.p.s.a. powinna być analizowana z punktu widzenia wystąpienia w przyszłości ewentualnej konieczności uruchomienia nadzwyczajnych środków wzruszania rozstrzygnięć ostatecznych, np. przesłanek do wznowienia postępowania administracyjnego określonych w art. 145 § 1 pkt 7 i art. 145a ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz.U. z 2013r., poz. 267), art. 240 § 1 pkt 7, 8 i 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz.U. z 2012r., poz. 749 ze zm.), jak i przesłanek wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego (art. 272 p.p.s.a.) na skutek rozstrzygnięcia wydanego w innym, już toczącym się postępowaniu (por. postanowienie NSA z 13 czerwca 2008r., I FZ 221/08; postanowienie NSA z 28 maja 2014r., II GSK 494/13; wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 czerwca 2009r., III SA/Wa 3321/08, M. Niezgódka-Medek, Komentarz do art. 125 ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Lex Omega 39/2013). Możliwość zainicjowania tego rodzaju nadzwyczajnego postępowania nie może być jednak traktowana jako samoistna negatywna przesłanka fakultatywnego zawieszenia postępowania na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Warunkiem zawieszenia postępowania mogą być względy ekonomii procesowej, sprawiedliwości, spójności systemu prawnego oraz jednolitości i stabilności orzecznictwa sądowego.