Dnia 26 września 2006 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Sędzia WSA Monika Krzyżaniak po rozpoznaniu w dniu 26 września 2006 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. D. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Hurtownia A na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na wstrzymanie postępowania egzekucyjnego p o s t a n a w i a: odrzucić skargę.
W dniu 30 sierpnia 2006 roku radca prawny H. K.-S. pełnomocnik P. D. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na wstrzymanie postępowania egzekucyjnego prowadzonego w oparciu o tytuł wykonawczy nr [...] z dnia [...].
Wnosząc skargę pełnomocnik skarżącego nie uiściła wymaganego wpisu od skargi.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Celnej w Ł. wniósł o jej odrzucenie z uwagi na niezachowanie przez stronę przy wnoszeniu skargi wymogu określonego w art. 52 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest niedopuszczalna ponieważ została wniesiona w sposób nieprawidłowy.
Zgodnie z art. 52. § 1, § 2, § 3, § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi. (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich.
Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4, można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do usunięcia naruszenia prawa.
W przypadku innych aktów, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi i nie stanowi inaczej, należy również przed wniesieniem skargi do sądu wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa. Termin, o którym mowa w § 3, nie ma zastosowania.
W rozpoznawanej sprawie pełnomocnik strony skarżącej wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w Ł. bez koniecznego uprzedniego wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa. Tym samym strona skarżąca nie wyczerpała dostępnych środków prawnych w postępowaniu administracyjnym, i co za tym idzie, nie dopełniła warunku dopuszczalności skargi wskazanego w art. 52 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Wyczerpanie środków zaskarżenia lub wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, o których mowa w art. 52 § 1, 3 i 4 przed złożeniem skargi do sądu administracyjnego stanowią podstawową przesłankę dopuszczalności skargi, czyli warunek prawidłowego zaskarżenia określonego aktu lub czynności (por. T. Woś Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi komentarz s. 235 Warszawa 2005).
Drugim brakiem formalnym skargi powodującym jej niedopuszczalność jest nieuiszczenie przez stronę skarżącą wymaganego wpisu od skargi.
Zgodnie z treścią art. 230 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały.
Pismami, o których mowa w § 1, są skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania (art. 230 § 2 cyt. ustawy).
W rozpoznawanej sprawie pełnomocnik skarżącego nie uiściła wymaganego wpisu stałego od wniesionej skargi w wysokości 100 zł. określonego na podstawie § 2 ust 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 roku w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2193).
W myśl art. 221 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej.
Wobec powyższych nieprawidłowości zaistniałych przy wnoszeniu skargi nie jest możliwe nadanie skardze dalszego biegu i co za tym idzie jej merytorycznego rozpoznania.
Z tych względów na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 52 § 3 oraz art. 221 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.