Dnia 28 lipca 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Sędzia WSA Monika Krzyżaniak po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2011 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku R.K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi Stowarzyszenia A. z siedzibą w Ł. na uchwałę Rady Miejskiej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uznania skargi na działanie Prezydenta Miasta Ł. za zasadną postanawia oddalić wniosek. P.Pij.
Postanowieniem z dnia [...] Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ł. odrzucił skargę Stowarzyszenia A. pożytku publicznego z siedzibą w Łodzi na uchwałę Rady Miejskiej w Ł. z [...].
Po podjęciu tego rozstrzygnięcia, 19 listopada 2010 r. wpłynęło do sądu pismo R.K. zawierające żądanie dopuszczenia do udziału w sprawie w charakterze uczestnika postępowania.
Postanowieniem z 9 marca 2011 r. tutejszy sąd, uznając powyższe żądanie za bezpodstawne, odmówił dopuszczenia R.K. do udziału w sprawie w charakterze uczestnika postępowania. Zażalenie na to postanowienie zostało oddalone przez NSA postanowieniem z 2 czerwca 2011 r. (sygn. akt II OZ 452/11).
W zażaleniu na postanowienie WSA z 9 marca 2011 r. R.K., prócz merytorycznych zarzutów skierowanych przeciwko temu postanowieniu, zawarł również wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów wpisu sądowego od zażalenia.
Postanowieniem z 15 czerwca 2011 r. referendarz sądowy oddalił powyższy wniosek.
Pismem z 18 lipca 2011 r. R.K. złożył sprzeciw od rozstrzygnięcia referendarza. W uzasadnieniu tego środka podniósł, że referendarz błędnie przyjął, że wnioskodawcy - jako potencjalnemu uczestnikowi postępowania - nie przysługuje uprawnienie do żądania przyznania prawa pomocy. W jego ocenie do czasu prawomocnego rozpoznania wniosku o dopuszczenie do udziału w sprawie potencjalny uczestnik jest uprawniony do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy, który powinien być rozpoznany przed merytorycznym rozpoznaniem zażalenia w tej sprawie. Na poparcie swoich słów powołał pogląd wyrażony w wyroku NSA z 20 maja 2008 r. sygn. akt II FZ 149/08.
Kolejnym wnioskiem z 19 lipca 2011 r. R.K. zażądał udzielenia mu prawa pomocy poprzez ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika do sporządzenia zażalenia na postanowienie referendarza z 15 czerwca 2011 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
W pierwszej kolejności wyjaśnić wypada, że w myśl art. 245 § 1-2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.) prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym, przy czym prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zarówno zwolnienie od kosztów sądowych jak i ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika (m.in. adwokata oraz radcy prawnego).
Mając na względzie powyższą regulację sąd uznał, że R.K., składając 19 lipca 2011 r. wniosek o ustanowienie pełnomocnika procesowego w ramach prawa pomocy, rozszerzył w istocie swój pierwotny wniosek z 15 czerwca 2011 r. Sąd uznając, że obecnie domaga się on zarówno zwolnienia od kosztów sądowych, jak i ustanowienia zastępcy procesowego, rozpoznał oba wnioski łącznie, jako żądanie przyznania prawa pomocy w pełnym zakresie.
Rozpoznając tak ukształtowany wniosek sąd doszedł do przekonania, że nie zasługuje on na uwzględnienie.
Fundamentalne znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy ma art. 243 § 1 p.p.s.a., zgodnie z którym prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Przepis ten wyraźnie uzależnia możliwość rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy od tego, czy wnioskodawca jest stroną postępowania przed sądem administracyjnym. Ustalenie, że wnioskodawca nie ma przymiotu strony postępowania będzie oznaczać, że złożony przez niego wniosek - jako niedopuszczalny - nie będzie podlegał merytorycznemu rozpoznaniu.