Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Krzyżaniak po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2015r. na posiedzeniu niejawnym skargi Z.G. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uznania zażalenia za nieuzasadnione postanawia: odrzucić skargę. U.K.
Z.G. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] wydane w przedmiocie uznania za nieuzasadnione zażalenia na przewlekłe postępowanie Starosty [...].
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. wniosło o jej odrzucenie, z uwagi na jej niedopuszczalność.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Zakres właściwości rzeczowej Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wyznaczają przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.)- zwaną dalej: p.p.s.a.
Zgodnie z przepisem art. 3 § 2 p.p.s.a. kontrola obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1 - 4a.
Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że zakres właściwości rzeczowej sądów administracyjnych wyznacza katalog skarg na określone w art. 3 § 2 p.p.s.a. działania organów administracji publicznej lub ich bezczynność. Katalog ten rozszerzają przepisy ustaw szczególnych, które przewidują kontrolę tego sądu w sprawach nieprzewidzianych w art. 3 § 2 p.p.s.a.
W niniejszej sprawie przedmiotem wniesionej skargi jest postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. wydane na podstawie art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz.U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.) - dalej :k.p.a., wskutek rozpatrzenia zażalenia Z.G. z dnia 20 stycznia 2015 r. na "celowe przewlekanie postępowania i bezprawną odmowę wszczęcia postępowania" przez Starostę [...].
Zażalenie wnoszone przez stronę w trybie art. 37 k.p.a. nie ma charakteru środka zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym, lecz służy jedynie zakwestionowaniu przekroczenia ustawowego maksymalnego terminu załatwienia sprawy, określonego w art. 35 i art. 36 k.p.a. Wydane w tym względzie postanowienie ma charakter incydentalny, nie rozstrzyga sprawy co do istoty, a także nie kończy postępowania w sprawie. Na postanowienie takie nie przysługuje zażalenie, co wynika z art. 141 § 1 w zw. z art. 37 k.p.a. Strona nie ma uprawnień do podważenia tego postanowienia w trybie procesowym. Nie podlega ono także zaskarżeniu do sądu administracyjnego, bowiem taki przedmiot zaskarżenia nie mieści się w katalogu spraw podlegających kontroli sądowej.
Tym samym uznać należało, że w niniejszej sprawie nie zachodzi określona w art. 3 § 2 pkt 2 i 3 p.p.s.a. podstawa do zaskarżenia przedmiotowego postanowienia do sądu administracyjnego, a wniesiona skarga jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu.
Na marginesie wskazać należy, że niezależnie od pozytywnego bądź negatywnego stanowiska organu wyższego stopnia, wyrażonego w postanowieniu wydanym na podstawie art. 37 § 1 k.p.a., strona może wnieść skargę na bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania, gdyż spełniła warunek formalny określony w powołanym przepisie. W sprawach bezczynności organu istotne znaczenie ma bowiem nie tyle sposób rozpatrzenia zażalenia złożonego w trybie art. 37 k.p.a., ale sam fakt dopełnienia takiej czynności przez stronę. Złożenie takiego zażalenia wywiera więc skutek wyczerpania przez stronę przysługujących jej środków zaskarżenia, określonych w art. 52 § 1 p.p.s.a., a tym samym umożliwia skuteczne wniesienie skargi na bezczynność organu pozostającego w zwłoce i niepodejmującego w ustawowym terminie aktów wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1-3 p.p.s.a
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 p.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił skargę, z uwagi na jej niedopuszczalność.
U.K.