Dnia 10 marca 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Monika Krzyżaniak po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2016 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku W.K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi W.K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego zasiłku dla bezrobotnych postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. bg
W.K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego zasiłku dla bezrobotnych.
W skardze zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wskazał, że przymusowa egzekucja może zwiększyć jego obciążenia finansowe, a w przypadku uwzględnienia skargi spowodować niepowetowaną stratę w skromnym majątku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 t.j. ze zm.) wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. W myśl natomiast § 3 tego przepisu, po przekazaniu skargi sąd może, na wniosek skarżącego, wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Z wymienionego przepisu wynika, iż wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności przez sąd ma charakter wyjątkowy i może nastąpić tylko na wniosek strony skarżącej, w którym uprawdopodobni ona istnienie przesłanek, wymienionych w art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Katalog przesłanek, warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zamknięty. Sąd jest uprawniony do uwzględnienia wniosku, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo: wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Podkreślić należy, iż art. 61 § 3 powołanej ustawy zobowiązuje stronę do wskazania przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, nie nakładając obowiązku ich udowodnienia. Uprawdopodobnienie nie może jednak opierać się na samych twierdzeniach strony. Sąd musi oprzeć się na materiale dowodowym pozwalającym zająć w sprawie stanowisko. Ciężar uprawdopodobnienia spoczywa na stronie, która ze swych twierdzeń wywodzi określone skutki prawne (por. Kodeks postępowania cywilnego z komentarzem pod red. J. Jodłowskiego, Warszawa 1989, str. 426).
Należy również podkreślić, że Sąd rozpoznając wniosek nie dokonuje oceny zawartości skargi, dlatego też wniosek powinien zawierać odrębne uzasadnienie. Samo powołanie się na skutki wymienione w art. 61 § 3 p.p.s.a. nie stanowi uprawdopodobnienia ich wystąpienia (por. postanowienie NSA z dnia 12 grudnia 2008r. sygn. akt I OZ 896/08 LEX nr 564272 oraz postanowienie NSA z dnia 30 listopada 2004r., GZ 121/04 oraz postanowienie NSA z dnia 29 wrzesień 2009 r. sygn. akt I OSK 1333/09 publ. Baza orzeczeń CBOIS).
Odnosząc powyższe do rozpoznawanej sprawy Sąd uznał, iż wniosek skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem skarżący nie uprawdopodobnił, że wykonanie decyzji objętej wnioskiem wiąże się z niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody lub spowoduje trudne do odwrócenia skutki. Skarżący nie wskazał żadnych okoliczności uzasadniających zastosowanie instytucji ochrony tymczasowej. Uzasadnienie takiego wniosku powinno bowiem odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy (por. postanowienie NSA z dnia 28 stycznia 2011 r. II GSK 49/2011, publ. Baza orzeczeń CBOIS).
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.
bg