Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta Kutno w sprawie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków
Sentencja

Dnia 7 września 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Monika Krzyżaniak po rozpoznaniu w dniu 7 września 2017 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Wojewody Łódzkiego na uchwałę Rady Miasta Kutno z dnia 28 marca 2017 roku nr XXXVI/363/17 w sprawie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków postanawia: sprostować oczywistą niedokładność w punkcie 1 sentencji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 17 sierpnia 2017 roku wydanego w sprawie o sygnaturze akt III SA/Łd 587/17 przez wpisanie po słowach: "stwierdza nieważność punktu 4" słów: "załącznika do".

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 17 sierpnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w sprawie ze skargi Wojewody Łódzkiego na uchwałę Rady Miasta Kutno z dnia 28 marca 2017 r. nr XXXVI/363/17 w sprawie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków w punkcie 1 stwierdził nieważność punktu 4 zaskarżonej uchwały w zakresie tabeli nr 3 "Stawka opłaty za przyłączenie do urządzeń wodociągowo - kanalizacyjnych Przedsiębiorstwa"; w punkcie 2 zasądził od Miasta Kutno na rzecz Wojewody Łódzkiego kwotę 480 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 156 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Sprostowanie sąd może postanowić na posiedzeniu niejawnym.

W rozpoznawanej sprawie pominięcie w punkcie 1 sentencji wyroku słów "załącznika do" stanowiło niedokładność, w związku z czym zasadne było jej sprostowanie.

Mając powyższe na względzie i działając na podstawie art. 156 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1