Referendarz Sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi, w Wydziale III - Robert Adamczewski po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. G. i R. G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi A. G. i R. G. na pismo Wojewody [...] z dnia [...] znak [...] w sprawie odpowiedzi na pismo dotyczące zakwestionowania uchwały Sejmiku Województwa Ł. z dnia [...] (Nr [...]) postanawia przyznać skarżącym A. G. i R. G. prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego R.A.
III SA/Łd 597/09
Uzasadnienie
W dniu 18 listopada 2009 r. A. G. i R. G. (dalej skarżący) wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi pismo zatytułowane "zażalenie na uchwałę Wojewody z dnia 16 listopada 2009 r. o likwidacji szpitala A. w Ł. na A.". Do skargi załączyli wypełniony formularz wniosku o przyznanie pomocy osobie fizycznej na druku "PPF". Z wyjaśnień skarżących, złożonych w piśmie z dnia 29 grudnia 2009 r., wynika, że przedmiotem zaskarżenia jest pismo Wojewody [...] z dnia [...].
W uzasadnieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżący podnieśli, że jedyne ich dochody stanowi renta socjalna R. G. w wysokości 575 zł. Wskazali także na wysokość ponoszących kosztów utrzymania, na które składają się: opłata za energię elektryczną - 150 zł (w związku - jak wyjaśnili - zaległościami po poprzednim lokatorze), opłata za gaz - 57 zł. Z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, że skarżący prowadzą wspólnie gospodarstwo domowe. Jedyne osiągane dochody stanowi renta socjalna wypłacana na rzecz R. G. w wysokości 575 zł. Skarżący nie są właścicielami domu, mieszkania ani żadnej innej nieruchomości. Zaznaczyli także, że nie dysponują żadnymi zasobami pieniężnymi ani przedmiotami o wartości przekraczającej 3.000 euro.
Referendarz Sądowy zważył, co następuje:
Działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm. - dalej ustawa - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) należy rozważyć, czy w świetle podanych okoliczności skarżący spełniają przesłanki do przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym.
Stosownie do postanowień art. 243 § 1 powoływanej ustawy, prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 244 § 1 cyt. ustawy). W myśl art. 245 § 1 powołanej, ustawy prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. W niniejszej sprawie skarżący wystąpili o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym. Zgodnie z art. 245 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Stosownie do treści art. 246 § 1 pkt 1 powołanej ustawy, przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Wykazanie powyższych okoliczności powinno nastąpić poprzez złożenie stosownego oświadczenia obejmującego dokładne dane o stanie rodzinnym i majątkowym.
W stanie faktycznym istniejącym w rozpatrywanej sprawie należy uznać, że skarżący nie są w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, co stanowi przesłankę niezbędną do całkowitego zwolnienia od kosztów sądowych (art. 246 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Rozpoznając wniosek skarżących referendarz miał na względzie przede wszystkim fakt, że prawo pomocy jest instytucją, której zasadniczym celem jest umożliwienie realizacji prawa do sądu osobom ubogim, nie dysponującym wystarczającymi środkami na prowadzenie sporów przed sądem. Przede wszystkim należy wskazać na sytuację materialno-bytową skarżących, w tym kwotę osiąganego dochodu i niezbędnych wydatków. Skarżący utrzymują się jedynie z renty socjalnej R. G. w wysokości 575 zł. Nie posiadają przy tym żadnych zasobów pieniężnych, jak i przedmiotów wartościowych.
W ocenie referendarza, ewentualna konieczność poniesienia kosztów postępowania sądowego w postaci opłat sądowych, czy zwrotu wydatków, czy też pomocy profesjonalnego pełnomocnika może w istotnym stopniu wpłynąć na sytuację materialno-bytową skarżących.
Wobec powyższego, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 245 § 2 i art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w postanowieniu.
R.A.