Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział III w osobie: Sędziego NSA - Teresy Rutkowskiej po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] znak [...] w przedmiocie wymeldowania w związku z wnioskiem M. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata postanowił wniosek o przyznanie prawa pomocy pozostawić bez rozpoznania R.A.
III SA/Łd 66/11
Uzasadnienie
Pismem z dnia 31 grudnia 2010 r. M. K. (dalej skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] (znak [...]) w przedmiocie wymeldowania. W treści skargi sformułował wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Zarządzeniem z dnia 8 lutego 2011 r. skarżący został wezwany - stosownie do treści art. 252 i art. 257 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - do nadesłania oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach na urzędowym formularzu "PPF" - w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Stosowne wezwanie, wraz z urzędowym formularzem wniosku o przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej, zostało doręczone skarżącemu w dniu 17 lutego 2011 roku, o czym świadczy zwrotne potwierdzenie odbioru korespondencji. Siedmiodniowy termin do wykonania zarządzenia upływał zatem w dniu 24 lutego 2011 r. Skarżący stosowny formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy złożył w dniu 25 lutego 2011r., o czym świadczy prezentata na przekazanym osobiście przez wnioskodawcę do Sądu formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy. Zarządzeniem z dnia 2 marca 2011 r. Referendarz Sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi - działając na podstawie art. 257 w zw. z art. 258 § 2 pkt 6 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - pozostawił wniosek skarżącego bez rozpoznania.
W dniu 24 marca 2011 r. skarżący wniósł do Sądu sprzeciw od wskazanego orzeczenia referendarza sądowego. W uzasadnieniu skarżący przyznał, że faktycznie wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez złożenie go na urzędowym formularzu wniósł po upływie zakreślonego terminu. Przekroczenie terminu uzasadnił mylnym przeświadczeniem, iż składa go w terminie właściwym do jego złożenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej ustawa p.p.s.a.) w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez Sąd na posiedzeniu niejawnym. Ponieważ, jak wynika z akt sprawy, sprzeciw od zarządzenia referendarza sądowego został wniesiony w ustawowym terminie Sąd jest zobligowany do dokonania oceny sprawy w związku ze złożonym wnioskiem o przyznanie prawa pomocy.
Stosownie do treści art. 257 ustawy p.p.s.a., wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie, pozostawia się bez rozpoznania. Ponadto, jak stanowi art. 85 powoływanej ustawy, czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna.
W rozpatrywanej sprawie skarżący M. K. wezwanie do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez złożenie go na urzędowym formularzu otrzymał w dniu 17 lutego 2011 r. Termin do uzupełnienia wniosku upłynął zatem w dniu 24 lutego 2011 r. Wniosek o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu "PPF" skarżący złożył natomiast w dniu 25 lutego 2011 r., a więc po upływie zakreślonego terminu.
Wobec tego, mając na uwadze, że wniosek o przyznanie prawa pomocy nie został uzupełniony w wyznaczonym terminie, na podstawie art. 257 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak w sentencji.
R.A.