Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski po rozpoznaniu w dniu 25 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Rady Gminy D. z dnia 22 sierpnia 2013 r. o zmianę postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 17 stycznia 2013 r. , sygn. akt III SA/Łd 855/11 o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata z urzędu w sprawie ze skargi Z. W. i Rady Gminy D. na zarządzenie zastępcze Wojewody [...] z dnia [...] r. nr[...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu wójta postanawia : odmówić zmiany postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 17 stycznia 2013 r. k.p.
Pismem z dnia 18 lipca 2011 r. Rada Gminy D. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na zarządzenie zastępcze Wojewody [...[ z dnia [...] r. (znak[...]) w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego.
W dniu 27 sierpnia 2012 r. strona skarżąca złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata.
Postanowieniem z dnia 17 stycznia 2013 r., sygn. akt III SA/Łd 855/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odmówił skarżącej przyznania prawa pomocy.
Wskutek rozpoznania wniesionego przez skarżącą zażalenia Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2013 r., sygn. akt II OZ 263/13 oddalił zażalenie.
W dniu 22 sierpnia 2013 r. Rada Gminy D. złożyła kolejny wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata z urzędu.
Zarządzeniem z dnia 10 września 2013 r. wniosek skarżącej został potraktowany jako wniosek o zmianę postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 17 stycznia 2013 r., sygn. akt III SA/Łd 855/11 o odmowie przyznania Radzie Gminy D. prawa pomocy we wnioskowanym zakresie, w trybie art. 165 p.p.s.a. Jednocześnie skarżąca została wezwana do uzupełnienia braków formalnych wniosku z dnia 22 sierpnia 2013 r. poprzez uzupełnienie danych oświadczenia o majątku i dochodach, wskazanie wysokości kapitału zakładowego, majątku lub środków finansowych, wartość środków trwałych wnioskodawcy, wysokość zysków lub strat za ostatni rok obrotowy według bilansu, innych danych dotyczących majątku i dochodów.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie, w dniu 8 października 2013 r. Rada Gminy D. złożyła do akt sprawy wypełniony urzędowy formularz PPPr wraz z załącznikami. Z zawartych w oświadczeniu o majątku i dochodach danych wynika, iż wysokość majątku lub środków finansowych Gminy D., której organem jest Rada wynosi 761.357,29 zł, wartość środków trwałych według bilansu za ostatni rok obrotowy wyniosła 27.035.878,39 zł, a wysokość zysku za ostatni rok obrotowy wyniosła 7.810.014,75 zł. Stan rachunku bankowego na koniec miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku wynosił -517.536,24 zł. Uzasadniając złożony wniosek Przewodniczący Rady Gminy oświadczył, iż z uwagi na stopień skomplikowania stanu faktycznego i prawnego, Rada Gminy nie jest w stanie sama prowadzić spraw. Ponadto Rada Gminy D. nie dysponuje środkami finansowymi na zatrudnienie adwokata.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do postanowień art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - dalej p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 244 § 1 p.p.s.a.).
Instytucja prawa pomocy winna być traktowana jako wyjątek od ogólnej zasady wyrażonej w art. 199 p.p.s.a., zgodnie z którą strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Wskazać bowiem należy, że celem instytucji prawa pomocy jest zapewnienie osobom fizycznym i jednostkom organizacyjnym znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej, faktycznej realizacji prawa do sądu. Przyznanie prawa pomocy oznacza, że ciężar kosztów postępowania w zakresie objętym prawem pomocy poniesie zamiast strony budżet państwa, czyli faktycznie inni obywatele.