Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Janusz Nowacki Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W.R. o wykładnię uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 9 listopada 2011 r., sygn. akt III SA/Łd 864/11 w sprawie ze skargi W. R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwrotu podania postanawia: odmówić dokonania wykładni.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 9 listopada 2011 r., sygn. akt III SA/Łd 864/11 oddalił skargę W.R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...].
W dniu 5 stycznia 2012 r. W. R. wystąpił z wnioskiem o wykładnię zawartego w uzasadnieniu w/w wyroku stwierdzenia "Dlatego SKO nie było władne samo stwierdzić nieistnienie postanowienia Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] r., bądź przekazać na podstawie art. 65 § 1 k.p.a. wniosek Skarżącego innemu organowi". Uzasadniając wskazał, że wnosi o dokonanie wykładni na podstawie przepisów ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, z uwzględnieniem procedur postępowania administracyjnego wymaganych przepisami zawartymi w art. 109 § 1, art. 110, art. 124, art. 125 § 1 i art. 126 k.p.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 125 poz. 1270 ze zm.) - dalej p.p.s.a., sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści. Postanowienie w tym przedmiocie sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym.
Konieczność dokonania wykładni wyroku zachodzi wówczas, gdy jego treść jest sformułowania w sposób niejasny, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej, a także sposobu jego wykonania. Wykładnia może dotyczyć zarówno sentencji, jak i uzasadnienia. Przy czym wynik wykładni nie może prowadzić do nowego rozstrzygnięcia bądź do sprzeczności z sentencją wyroku lub jego uzasadnieniem. Dokonanie wykładni wyroku może nastąpić z urzędu, jak i na wniosek strony. Wniosek strony winien odpowiadać wymogom pisma procesowego, o których mowa w art. 46 p.p.s.a. oraz zawierać wyraźne oznaczenie, który fragment uzasadnienia jest dla strony niezrozumiały bądź nasuwa określone wątpliwości i dlaczego (por. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz., Warszawa 2009, s. 426-427).
Z orzecznictwa sądów administracyjnych wynika, iż wykładnia wyroku nie może prowadzić do uzupełnienia podjętego rozstrzygnięcia przez poszerzenie go o inne elementy, ani też do formułowania przez sąd dodatkowych motywów podjętego rozstrzygnięcia lub modyfikacji motywów poprzednio wskazanych. Przedmiotem wykładni mogą być jedynie rzeczywiste wątpliwości co do istoty rozstrzygnięcia zawartego w sentencji orzeczenia, a nie udzielanie odpowiedzi na kreowane przez stronę pytania; za szczególnie pozbawione podstaw prawnych uważa się domaganie się przez stronę dokonania wykładni wyroku stanowiące w istocie polemikę z odmiennym, niż oczekiwała strona, stanowiskiem sądu zaprezentowanym w orzeczeniu. Nie mieści się również w ramach wykładni, o której mowa w przepisie art. 158 p.p.s.a., żądanie przez stronę wyjaśnienia przez sąd powodów zajętego w sprawie stanowiska, które legło u podstaw rozstrzygnięcia, skoro zostało ono w sposób jasny uzasadnione w jego motywach (por. postanowienie NSA z dnia 23 września 2011 r., sygn. akt II FSK 1224/10, LEX nr 948926; postanowienie NSA z dnia 9 września 2011 r., sygn. akt II FZ 410/11, LEX nr 898990).