Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Ibrom po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. K. na zarządzenie zastępcze Wojewody L. z dnia [...] 2013 r., Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego w zakresie wniosku R. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
Pismem z dnia [...] grudnia 2013 r. R. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na zarządzenie zastępcze Wojewody L. z dnia [...] listopada 2013 r., Nr [...], w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego.
Wnioskiem o przyznanie prawa pomocy z dnia [...] lutego 2014 r., złożonym na urzędowym formularzu, skarżący wystąpił o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
W uzasadnieniu wniosku skarżący podniósł, że prowadzi gospodarstwo domowe wraz z żoną i dwiema pełnoletnimi córkami. W skład majątku skarżącego wchodzi mieszkanie o powierzchni 65,10 m2, nieruchomość rolna o powierzchni 1,08 ha, oszczędności w kwocie 10 000 zł oraz samochód osobowy marki Dacia Duster. Na miesięczne dochody rodziny składa się dochód z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w kwocie ok 7 763,19 zł oraz wynagrodzenie za pracę córki w kwocie 2 960 zł. Ponadto, skarżący spłaca dwa kredyty, w tym jeden zaciągnięty na rozwój firmy (45 000 zł), drugi zaś na zakup samochodu (25 000 zł).
Postanowieniem z dnia [...] marca 2014 r. referendarz sądowy odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy.
Od powyższego postanowienia skarżący wniósł w terminie ustawowym sprzeciw.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W świetle art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.; dalej jako: p.p.s.a.), wskutek wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie referendarza sądowego traci moc, zaś wniosek o przyznanie prawa pomocy podlega rozpoznaniu przez Sąd.
W niniejszej sprawie nie było podstaw do odrzucenia sprzeciwu od postanowienia referendarza, zatem został on wniesiony skutecznie, co oznacza utratę mocy prawnej postanowienia referendarza i konieczność rozpatrzenia wniosku o przyznanie prawa pomocy przez sąd.
Zgodnie z art. 246 § 1 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Z treści tego przepisu wynika wprost, że ciężar dowodu co do wykazania okoliczności uzasadniających przyznanie prawa pomocy spoczywa na stronie składającej wniosek o przyznanie tego prawa. Właściwe przedstawienie przez stronę przyczyn uzasadniających zwolnienie od kosztów sądowych oraz dowodów na ich poparcie umożliwia sądowi rozpoznającemu wniosek dokonanie prawidłowej oceny sytuacji majątkowej wnioskodawcy. Strona ma w tym zakresie inicjatywę dowodową, a Sąd na podstawie przedstawionych przez stronę dowodów dokonuje oceny, czy wystąpiły przesłanki przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
W ocenie Sądu skarżący nie wykazał, że znajduje się w sytuacji uprawniającej do otrzymania pomocy prawnej i nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.