Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie stypendium szkolnego
Sentencja

Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Anna Puton-Mazurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi T. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie stypendium szkolnego postanawia : I. Przyznać T. W. prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie radcy prawnego, którego wyznaczy Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych. II. Umorzyć postępowanie o przyznanie prawa pomocy w zakresie dotyczącym zwolnienia od kosztów sądowych.

Inne orzeczenia o symbolu:
6149 Inne o symbolu podstawowym 614
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

W złożonej skardze skarżący zwrócił się m.in. o zwolnienie od opłat sądowych. Następnie na wezwanie sądu skarżący nadesłał urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, w którym zaznaczył, że domaga się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego.

Referendarz sądowy stwierdził, co następuje:

Na wstępie podnieść należy, że skarżący jest zwolniony w przedmiotowej sprawie z mocy ustawy od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, na podstawie art. 239 § 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a. Zgodnie z powołanym przepisem, nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona skarżąca działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej. Sprawa, w której skarżący wniósł skargę mieści się w kategorii spraw wymienionych w art. 239 § 1 pkt 1 lit. a p.p.s.a., bowiem dotyczy odmowy przyznania pomocy materialnej o charakterze socjalnym (stypendium szkolnego) z powodu przekroczenia kryterium dochodowego określonego w ustawie z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2017 r., poz. 1769 ze zm.). Powyższe oznacza, że skarżący w sprawie niniejszej jest zwolniony z wszelkich kosztów sądowych w toku postępowania przed sądem pierwszej, jak i drugiej instancji.

Z tych względów rozpoznanie wniosku skarżącego o zwolnienie od kosztów sądowych stało się zbędne, co obliguje referendarza na podstawie art. 249a p.p.s.a. do umorzenia postępowania o prawo pomocy w tym zakresie (pkt II postanowienia).

Do rozpoznania pozostaje zatem wniosek o ustanowienie radcy prawnego. Zgodnie z art. 262 p.p.s.a., przepisy o przyznaniu prawa pomocy, w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego na zasadach prawa pomocy, mają odpowiednie zastosowanie do stron korzystających z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Wniosek o ustanowienie radcy prawnego jest żądaniem przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym (art. 245 § 3 p.p.s.a.). Stosownie do art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Stwierdzić należy, że wniosek skarżącego o ustanowienie radcy prawnego zasługuje na uwzględnienie. Z oświadczenia złożonego na urzędowym formularzu wynika, że skarżący jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku, obecnie ma trudności z podjęciem stałej pracy z powodu przebytego [...]. Skarżący prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z dwojgiem dzieci w wieku szkolnym. Źródłem utrzymania rodziny są alimenty na dzieci ([...] zł) i zasiłki rodzinne ([...] zł). Poza udziałem w [...] części mieszkania o pow. [...] m2 skarżący nie posiada innego majątku nieruchomego, ani żadnych zasobów finansowych.

Mając powyższe na uwadze (niski dochód rodziny, brak po stronie skarżącej majątku mogącego służyć pozyskaniu środków finansowych) stwierdzić należy, że skarżący spełnia przesłanki z art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., nie jest bowiem w stanie ponieść kosztów wynagrodzenia należnego profesjonalnemu pełnomocnikowi za prowadzenie sprawy, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i dzieci pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym.

Z powyższych względów oraz na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 262 i art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a. orzeczono o przyznaniu stronie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie radcy prawnego (pkt I postanowienia).

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6149 Inne o symbolu podstawowym 614
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze