Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wieczorek po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.K. na postanowienie Wojewody z dnia [...] lipca 2008 r. znak [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego postanawia odrzucić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 21 października 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, działając na podstawie art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej jako ppsa) - odrzucił skargę, ze względu na nieuiszczenie wpisu w zakreślonym terminie.
W pouczeniu dołączonym do postanowienia skarżąca została poinformowana o przymusie radcowskim (adwokackim) obowiązującym przy wniesieniu ewentualnej skargi kasacyjnej na to postanowienie.
Pismem datowanym na dzień 20 listopada 2008 r. skarżąca złożyła własnoręcznie sporządzony środek odwoławczy zatytułowany "wniosek".
W tej sytuacji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 175 ppsa - skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Skargę może też sporządzić sędzia, prokurator, notariusz albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem, prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Ponadto skarga kasacyjna może być sporządzona przez doradcę podatkowego w sprawach obowiązków podatkowych oraz rzecznika patentowego w sprawach własności przemysłowej.
Skarżąca nie spełnia żadnego z powyższych kryteriów, aby mogła sporządzić osobiście skargę kasacyjną. Zgodnie zaś z art. 178 ppsa - wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną.
Skarżąca została przy tym prawidłowo pouczona o trybie wnoszenia skargi kasacyjnej, świadoma była więc obowiązujących w tym względzie wymogów.
Nie ulega zatem wątpliwości, że skarga została wniesiona przez osobę nieuprawnioną, a zatem podlega odrzuceniu.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 175 § 1 ppsa w zw. z art. 178 ppsa Sąd orzekł jak w postanowieniu.