Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie - Anna Puton - Mazurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2008r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. O. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi G. O. na decyzję Wojewody z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego postanawia: przyznać G. O. prawo pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
W złożonej skardze strona skarżąca zawarła jednocześnie wniosek o "zwolnienie z obowiązku wnoszenia wpisu". Wniosek powyższy został potraktowany jako wniosek o przyznanie prawa pomocy, wobec czego stronę wezwano do wypełnienia urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy, w terminie siedmiu dni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Strona skarżąca w terminie nadesłała urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy domagając się zwolnienia w całości od obowiązku uiszczania kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata. Ponadto strona wezwana do usunięcia braków urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy w terminie uzupełniła wskazane braki.
W uzasadnieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy złożonego na urzędowym formularzu strona podniosła, iż nie posiada żadnych środków na opłacenie kosztów sądowych i wynagrodzenia adwokata.
Zgodnie z art. 246 ( 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Żądanie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata jest żądaniem przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym (art. 245 § 2 ustawy p.p.s.a.).
We wniosku o przyznanie prawa pomocy strona skarżąca wykazała, że odbywa karę pozbawienia wolności w zakładzie karnym. Strona podała, że nie posiada żadnego majątku, zasobów pieniężnych, jak również przedmiotów wartościowych. Podniosła również, że przebywając w zakładzie karnym nie jest zatrudniona i nie osiąga żadnych dochodów.
Stwierdzić należy, że sytuacja materialna wykazana przez stronę we wniosku o przyznanie prawa pomocy, daje podstawy do uznania, iż zostały spełnione ustawowe przesłanki do przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. Strona nie posiadając żadnego majątku, ani dochodów nie dysponuje środkami na pokrycie jakichkolwiek kosztów postępowania.
Z tych względów oraz na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy p.p.s.a., orzeczono jak na wstępie.