Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal Sędzia WSA Robert Hałabis po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego - w zakresie wniosku D. O. o wykładnię wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 14 listopada 2019 r., sygn. akt III SA/Lu 442/19 postanawia: odmówić dokonania wykładni wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 14 listopada 2019 r., sygn. akt III SA/Lu 442/19.
Wyrokiem z dnia 14 listopada 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę D. O. (dalej jako "skarżący") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego.
W piśmie z dnia 13 stycznia 2020 r. skarżący, reprezentowany przez matkę R. O., złożył wniosek o wykładnię wyżej wymienionego wyroku oraz wyjaśnienie wątpliwości co do jego treści. Skarżący podniósł, że w aktach sprawy na dzień wydania wyroku nie było dowodu na okoliczność ponoszenia przez skarżącego kosztów utrzymania dwóch mieszkań.
Zgodnie z art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm., dalej jako "p.p.s.a."), Sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści. Postanowienie w tym przedmiocie sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym.
Wyjaśnić na wstępie należy, że w doktrynie i w orzecznictwie sądów administracyjnych, utrwalony jest pogląd, że za pomocą instytucji wykładni wyroku nie rozstrzyga się o wszystkich wątpliwościach, jakie strona powzięła wobec treści wyroku, ale muszą to być wątpliwości związane z niejasnym rozstrzygnięciem, zakresem powagi rzeczy osądzonej lub wykonalnością wyroku (vide postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 kwietnia 2014 r., sygn. akt II OZ 337/14, z dnia 30 listopada 2012 r., sygn. akt I FSK 1656/10, z dnia 2 października 2012 r., sygn. akt I OSK 2000/11, z dnia 16 marca 2006 r., sygn. akt I OSK 260/05).
Przedmiotem wykładni może być zarówno sentencja orzeczenia jak i jego uzasadnienie, zaś potrzeba jej dokonania zachodzi w sytuacji, gdy treść orzeczenia jest sformułowana w sposób niejasny, a wykładnia ma na celu wyjaśnienie wątpliwości, jakie mogą powstać przy wykonywaniu orzeczenia, bądź też co do innych jego skutków, np. zakresu powagi rzeczy osądzonej. Przy użyciu tej instytucji niedopuszczalne jest żądanie usunięcia merytorycznych błędów orzeczenia. Wykładnia nie może prowadzić do nowego rozstrzygnięcia lub uzupełnienia poprzedniego rozstrzygnięcia w zakresie argumentacji faktycznej lub prawnej. Ponadto przedmiotem wykładni wyroku mogą być jedynie rzeczywiste wątpliwości co do istoty rozstrzygnięcia zawartego w sentencji orzeczenia, a nie udzielanie odpowiedzi na kreowane przez stronę pytania. Jednocześnie wniosek o wykładnię nie może zmierzać do wyjaśnienia zawartych w uzasadnieniu orzeczenia wyrażeń prawniczych i znaczenia słów, ani do polemiki ze stanowiskiem sądu orzekającego w sprawie i wskazaniami co do dalszego postępowania (vide postanowienie WSA w Warszawie z dnia 7 maja 2019 r., sygn. akt VII SA/Wa 655/18 oraz orzeczenia tam powołane).
Odnosząc się do wniosku o wykładnię orzeczenia w niniejszej sprawie stwierdzić należy, że wniosek skarżącego nie jest zasadny. Uzasadnienie wyroku z dnia 14 listopada 2019 r. jest jasne, klarowne i nie budzi wątpliwości co do jego treści.
Wniosek skarżącego nie wynika z braku jasności treści rozstrzygnięcia, lecz w istocie stanowi polemikę skarżącego w zakresie rozstrzygnięcia i argumentów powołanych w uzasadnieniu wyroku. To z kolei, nie powinno i nie może być, jak już wyżej wyjaśniono, przedmiotem wniosku o wykładnię wyroku.
Mając powyższe na względzie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, na podstawie art. 158 p.p.s.a., odmówił wykładni wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 14 listopada 2019 r., sygn. akt III SA/Lu 442/19.