Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak po rozpoznaniu w dniu 4 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D.B. na decyzję Wojewody z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania, w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Pismem z dnia 30 lipca 2007 r. skarżąca D.B. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję Wojewody z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w sprawie wymeldowania z pobytu stałego. W dniu 7 września 2007 r. skarżąca złożyła w sądzie wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Wniosek ów uzasadniła faktem, że w związku z decyzją o wymeldowaniu jej z pobytu stałego stała się osoba bezdomną. Przytoczyła również okoliczności uniemożliwienia jej korzystania z mieszkania poprzez wymianę zamka w drzwiach wejściowych, podniosła, że w mieszkaniu pozostały jej rzeczy osobiste, meble, ubrania, dokumenty.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. nr 153, poz. 1270 ze zm.) wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednak sąd na wniosek skarżącego, na podstawie przepisu art. 61 § 3 tej ustawy, może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania decyzji w całości lub części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji jest możliwe tylko w wyjątkowych sytuacjach, np. gdy powstała szkoda (majątkowa, a także niemajątkowa), nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowanie ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony innym przedmiotem, a jego wartość nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu (post. NSA z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04, niepubl.).
Szkoda, o jakiej mowa w przepisie art. 61 § 3 cytowanej ustawy, nie musi mieć charakteru materialnego. Natomiast trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (post. WSA w Białymstoku z dnia 3 sierpnia 2006 r., II SA/Bk 352/06, LEX nr 192964)
Składając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, strona zobowiązana jest do uprawdopodobnienia istnienia zagrożenia wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienie powinno odnosić się do konkretnych zdarzeń świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji jest uzasadnione.
W uzasadnieniu wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji skarżąca przytoczyła argumenty odnoszące się do kwestionowania zaskarżonej decyzji i mające wykazać, że skarżąca została zmuszona do niekorzystania z mieszkania, że nadal ma tam rzeczy osobiste. Nie uprawdopodobniła natomiast istnienia zagrożenia wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Zdaniem sądu argumentacja przedstawiona we wniosku nie jest wystarczająca do przyjęcia, że wskazane wyżej przesłanki do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji faktycznie w sprawie zaistniały..
Instytucja wstrzymania wykonania decyzji polega na zapewnieniu ochrony praw skarżącego w sytuacji, gdy jej wykonanie mogłoby spowodować obiektywnie nieodwracalną szkodę. Jednak fakt, że skarżący w wyniku wykonania decyzji będzie narażony na niedogodności z tym związane nie jest wystarczający do uznania, że wykonanie decyzji spowoduje nieodwracalną szkodę. Należy bowiem zauważyć, że z perspektywy strony niezadowolonej z rozstrzygnięcia każda zaskarżona decyzja pociąga za sobą pewne utrudnienia.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie przepisu art. 61 § 3 i § 5 cytowanej ustawy sąd postanowił jak w sentencji.