Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Sosnowica Nr XLI/252/10 w sprawie wezwania Wójta Gminy Sosnowica do zaprzestania naruszania przepisów prawa oświatowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Zalewski po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Wójta Gminy Sosnowica na uchwałę Rady Gminy Sosnowica Nr XLI/252/10 z dnia 18 maja 2010 r. w sprawie wezwania Wójta Gminy Sosnowica do zaprzestania naruszania przepisów prawa oświatowego postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Wójt Gminy Sosnowica wniósł skargę na uchwałę Rady Gminy Sosnowica Nr XLI/252/10 z dnia 18 maja 2010 r. w sprawie wezwania Wójta Gminy Sosnowica do zaprzestania naruszania przepisów prawa oświatowego.

W odpowiedzi na skargę Rada Gminy stwierdziła, iż skarga jest nieuzasadniona i z tej przyczyny wniosła o jej odrzucenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył co następuje:

Wniesiona przez Wójta Gminy Sosnowica skarga jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.

Legitymację skargową do wniesienia skargi na uchwałę rady gminy przez podmiot inny niż organ nadzoru określają art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 50 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.; dalej jako: p.p.s.a.). W świetle pierwszego ze wspomnianych przepisów każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Z kolei zgodnie z art. 50 § 1 p.p.s.a. uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym.

Obydwa te przepisy, niezależnie od sporów doktrynalnych na temat różnic pomiędzy nimi, uzależniają legitymację skargową od wykazania się interesem prawnym, rozumianym jako związek miedzy indywidualnymi prawami i obowiązkami skarżącego, których źródłem są przepisy prawa materialnego lub procesowego a zaskarżoną uchwałą.

W badanej sprawie skarga została wniesiona przez Wójta Gminy, nie zaś osobę fizyczną, która pełni tę funkcję, ale występuje w sprawie we własnym imieniu. Zostało to jednoznacznie dookreślone w piśmie procesowym strony skarżącej z 8 listopada 2010 r.

W świetle ustawy o samorządzie gminnym wójt gminy jest jej organem wykonawczym (art. 26 ust. 1), kieruje sprawami gminy oraz reprezentuje ją na zewnątrz (art. 31). Wójt gminy, jako organ wykonawczy gminy, nie posiada natomiast własnego interesu prawnego, który wymagałby ochrony prawnej przewidzianej art. 101 ustawy o samorządzie gminnym. Skoro zatem Wójt Gminy jako organ gminy nie posiada własnego interesu prawnego to tym samym nie przysługuje mu prawo zaskarżenia uchwały Rady Gminy zarówno na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym jak i art. 50 § 1 p.p.s.a. (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 listopada 2009 r.; I OSK 1584/09, niepubl.).

Wniesienie badanej skargi przez Wójta Gminy Sosnowica na uchwałę Rady tej Gminy niewątpliwie świadczy o sporze pomiędzy tymi organami. Należy jednak podkreślić, że wybrana przez Wójta droga rozstrzygnięcia tego sporu nie może być skuteczna z wyżej przedstawionych względów. Ewentualne rozbieżności organy te muszą rozstrzygać na drodze prawem przewidzianej na przykład poprzez wystąpienie do wojewody o podjęcie rozstrzygnięcia nadzorczego (por. cytowane wyżej postanowienie NSA z 26 listopada 2009 r.).

Jak wynika z art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. sąd odrzuca skargę, jeżeli z innych przyczyn (poza wymienionymi w punktach 1-5 cytowanego przepisu) wniesienie skargi jest niedopuszczalne.

Mając powyższe na uwadze, sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1