Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy w przedmiocie odpłatności za włączenie się do istniejącej sieci wodociągowej na skutek wniosku pełnomocnika skarżącego R.C. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Czaja po rozpoznaniu w dniu 30 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.C. na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] sierpnia 1999 r. nr [...] w przedmiocie odpłatności za włączenie się do istniejącej sieci wodociągowej na skutek wniosku pełnomocnika skarżącego R.C. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 1 grudnia 2006 r. pełnomocnik skarżącego R.C. złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] sierpnia 1999 r., nr [...].

W uzasadnieniu swojego wniosku pełnomocnik skarżącego podniósł, że w trakcie postępowania w sprawie sąd nie zajął się kwestią terminu do dokonania czynności, jaką jest wniesienie skargi na uchwałę Rady Gminy do sądu administracyjnego, natomiast problem ten został rozwiązany dopiero w postanowieniu z dnia 20 listopada 2006 r.

W ocenie pełnomocnika skarżącego, jak i samego skarżącego, uchybienie terminu nastąpiło bez winy skarżącego, ponieważ nie wiedział nawet, że terminowi uchybił.

Zdaniem pełnomocnika skarżącego brak winy w uchybieniu terminu daje podstawę do złożenia wniosku o jego przywrócenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Z urzędu należy podnieść, że zgodnie z przepisami art. 86 i 87 ustawy z dnia 30 lipca 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 1153, poz. 1270 ze zm.) sąd postanawia o przywróceniu uchybionego terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym, jeśli:

- strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu;

- wniosek ten zostanie wniesiony w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu;

- w piśmie tym uprawdopodobnione zostaną okoliczności wskazujące na brak jej winy w uchybieniu terminu.

Z powyższego wynika, że ustawodawca wyraźnie określił, jakie mają być spełnione przesłanki do przywrócenia terminu do dokonania określonej czynności.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 88 cytowanej ustawy, spóźniony, lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu podlega odrzuceniu.

Niedopuszczalny jest wniosek złożony przez podmiot, który nie ma interesu prawnego do wniesienia skargi. Interes prawny rozumieć tu należy, jako możliwość występowania w danej sprawie w charakterze skarżącego. Zgodnie natomiast z utrwalonym orzecznictwem, źródłem "interesu prawnego" lub "uprawnienia" jest zawsze norma prawna ogólna i abstrakcyjna (akt normatywny) albo też jednostkowa i konkretna (decyzja stosowania prawa). Ponieważ do wniesienia skargi nie legitymuje stan jedynie zagrożenia naruszeniem, zatem w skardze należy wykazać, w jaki sposób doszło do naruszenia prawem chronionego interesu lub uprawnienia podmiotu wnoszącego skargę (wyrok NSA z dnia 4 lutego 2005 r. , sygn. akt OSK 1563/04, LEX nr 171196). Należy także podkreślić, że w orzecznictwie przyjmuje się, że interes prawny podmiotu wnoszącego skargę do sądu przejawia się w tym, że działa on bezpośrednio we własnym imieniu i ma roszczenie o przyznanie uprawnienia lub zwolnienie z nałożonego obowiązku.

Istotę legitymacji skargowej stanowi uprawnienie do żądania przeprowadzenia kontroli określonego aktu lub czynności w celu doprowadzenia ich do stanu zgodnego z prawem, czyli z obiektywnym porządkiem prawnym. W tym ujęciu o istnieniu legitymacji nie decyduje zarzut naruszenia interesu prawnego skarżącego, lecz interes prawny I którego istotę stanowi "żądanie oceny przez właściwy sąd administracyjny zgodności zaskarżonego aktu lub czynności z obiektywnym stanem prawnym". Skarżący musi mieć w złożeniu skargi interes prawny pojmowany jako Istnienie związku między sferą jego indywidualnych praw i obowiązków a zaskarżonym aktem lub czynnością.

Skarżący nie mógł wykazać się tak pojętym interesem prawnym w tej sprawie.

Na marginesie należy zauważyć, że w sprawie uchwały Rady Gminy z dnia [...] sierpnia 1999 r." nr [...] został już wydany wyrok, w którym stwierdzono nieważność tej uchwały (wyrok WSA w Lublinie z dnia 9 marca 2007 r., sygn. akt II SA/Lu 965/07).

Podkreślić trzeba, że skarżący nie należy do kręgu osób, które poniosły koszty za włączenie się do istniejącej sieci wodociągowej na podstawie zaskarżonej uchwały, jak bowiem wynika z bezspornych okoliczności, skarżący jedynie zamierzał przyłączyć się do tej sieci. Oznacza to, że wobec uchylenia przez Radę Gminy zaskarżonej uchwały, zasady w niej określone nie mogą być stosowane wobec skarżącego. Z tego punktu widzenia w sytuacji skarżącego nie jest nawet istotne, kiedy zakończy się prawomocnie postępowanie w sprawie o sygn. akt II SA/Lu 965/07, wymienionej powyżej. Reasumując, w ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skarżący nie ma interesu prawnego w rozumieniu przepisu art. 50 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Z tej przyczyny, na podstawie przepisu art. 88 w związku z przepisem art. 50 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, sąd orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1