Sprawa ze skargi C.K. o wymierzenie grzywny Dyrektorowi Delegatury Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego za niewykonanie wyroku WSA w Warszawie , sygn. akt II SA/Wa 1233/04
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wieczorek po rozpoznaniu w dniu 13 października 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi C.K. o wymierzenie grzywny Dyrektorowi Delegatury Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego za niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 marca 2005 r., sygn. akt II SA/Wa 1233/04 postanawia: uznać się niewłaściwym i przekazać sprawę do rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie

Uzasadnienie

Skarżący C.K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę o wymierzenie grzywny Dyrektorowi Delegatury Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w celu przymuszenia kierującego organem do wykonania prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 marca 2005 r., sygn. akt II SA/Wa 1233/04.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 13 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) do rozpoznania danej sprawy właściwy jest wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona. Zgodnie natomiast z § 1 pkt 13 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 kwietnia 2003 r. w sprawie utworzenia wojewódzkich sądów administracyjnych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości (Dz. U. nr 72, poz. 652) dla obszaru województwa mazowieckiego właściwy jest Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.

W myśl art. 3 ust. 1 z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2002 r. nr 74, poz. 676 ze zm.) Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego jest centralnym organem administracji rządowej, działającym przy pomocy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, będącej urzędem administracji rządowej.

Zgodnie natomiast z § 2 ust. 1 Statutu Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, załącznika do zarządzenia nr 73 Prezesa rady Ministrów z dnia 26 czerwca 2002 r. w sprawie nadania statutu Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (M.P. z 2002 r. nr 26, poz. 432), Szef ABW kieruje ABW przy pomocy zastępców oraz dyrektorów (kierowników) jednostek organizacyjnych, o których mowa w § 3 statutu, przy czym Szef ABW może upoważnić powyżej wymienione osoby, a także innych funkcjonariuszy ABW do podejmowania decyzji, w określonych sprawach, w jego imieniu. Dodać przy tym należy, że wśród wymienionych w § 3 Statutu Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego jednostek organizacyjnych wchodzących w jej skład wymieniono między innymi Delegaturę ABW (§ 3 ust. 1 pkt 22 statutu).

Z powyższego wynika, że czynności administracyjne podejmowane przez Dyrektora Delegatury ABW z upoważnienia Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego są czynnościami wykonywanymi w imieniu Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, a zatem uważane są za czynności tegoż Szefa. Tożsamo należy traktować bezczynność Dyrektora Delegatury ABW w czynnościach, do których działania z upoważnienia Szefa ABW, jest zobowiązany. Mając więc na uwadze uregulowania art. 13 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz w związku z tym, że organ administracji publicznej, jakim jest Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, którego bezczynność została zaskarżona, ma siedzibę w Warszawie, zasadnym jest, stosownie do art. 59 § 1 wymienionej ustawy, uznać Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie za niewłaściwy miejscowo i przekazać sprawę do rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.

Z tych względów działając na podstawie art. 13 § 2 w związku z art. 59 § 1 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1