Referendarz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie - Anna Puton-Mazurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2010r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. D. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi A. D. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji Komendanta Miejskiego Policji [...] oraz zobowiązania do opróżnienia lokalu mieszkalnego postanawia: przyznać A. D. prawo pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
W odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, w terminie do jego opłacenia, skarżąca złożyła wypełniony urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy zaznaczając, iż domaga się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy, referendarz sądowy stwierdził, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Żądanie zwolnienia od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata jest żądaniem przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym (art. 245 § 2 p.p.s.a.).
Stwierdzić należy, że żądanie strony dotyczące przyznania prawa pomocy w całkowitym zakresie przez zwolnienie od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata zasługuje na uwzględnienie.
Z oświadczenia złożonego na urzędowym formularzu wniosku o prawo pomocy wynika, że skarżąca prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Strona nie posiada żadnego majątku nieruchomego, żadnych zasobów pieniężnych jak również przedmiotów wartościowych. Zamieszkuje w lokalu znajdującym się w dyspozycji Komendanta Miejskiego Policji w [...], o który toczy się spór sądowy. Skarżąca podała, że utrzymuje się jedynie z emerytury w wysokości [...] zł brutto ([...] zł netto). Natomiast jako stałe miesięczne konieczne wydatki strona wykazała: koszty leczenia - [...] zł; czynsz mieszkaniowy - [...] zł; energia - [...] zł; gaz - [...] zł; telefon - [...] zł; spłata kredytu - [...] zł. Łączna kwota wykazanych wydatków związanych z utrzymaniem gospodarstwa domowego, spłatą zobowiązań finansowych i kosztami leczenia wynosi [...] zł. Pozostała część dochodu (ok. [...] zł) jest, jak wyjaśniła skarżąca, przeznaczana na wyżywienie. W tym stanie rzeczy uznać należy, że konieczne koszty utrzymania i leczenia w całości pochłaniają uzyskiwany przez stronę miesięczny dochód.
Mając na uwadze przedstawioną w urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy, sytuację materialną strony skarżącej (brak oszczędności i majątku, który mógłby służyć pozyskaniu środków na sfinansowanie kosztów postępowania, brak wolnych środków pieniężnych po opłaceniu koniecznych kosztów utrzymania i leczenia) uznać należy, że strona nie jest w stanie wygospodarować środków finansowych na pokrycie kosztów sądowych oraz kosztów wynagrodzenia należnego profesjonalnemu pełnomocnikowi za prowadzenie sprawy. Spełniona zatem została przesłanka przyznania prawa pomocy w całkowitym zakresie, bowiem strona wykazała, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Z tych względów oraz na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 p.p.s.a. orzeczono jak na wstępie.