Starszy Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie - Anna Puton-Mazurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego K. P. B. o przyznanie tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi M. D., P. D., P. D., R. D. i A. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie odmowy przyznania stypendium szkolnego postanawia: odmówić radcy prawnemu K. P. B. przyznania tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Wyznaczona przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w [...] pełnomocnikiem z urzędu strony skarżącej radca prawny K. P. B., wnioskiem z dnia 25 marca 2015 r. zwróciła się o przyznanie wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej i załączyła do wniosku przedmiotową opinię. Złożony wniosek nie zawierał oświadczenia, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
Referendarz sądowy stwierdził, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a. wyznaczony radca prawny [...] otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych [...] w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Do czynności, o których mowa w tym przepisie, należy także sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Zasady przyznawania wynagrodzenia radcy prawnemu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r., poz. 490), dalej jako rozporządzenie. Zgodnie z § 16 rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
W przedmiotowej sprawie bezsporne jest, że wniosek pełnomocnika strony skarżącej o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, nie zawiera oświadczenia, o którym mowa w § 16 rozporządzenia. Brak takiego oświadczenia nie stanowi braku formalnego pisma, lecz brak materialny w zakresie uzasadnienia wniosku, nie podlegający uzupełnieniu w trybie art. 49 § 1 p.p.s.a. (por. postanowienie NSA z dnia 20 sierpnia 2008 r., I OZ 603/2008 LexPolonica nr 2414403, postanowienie NSA z dnia 11 lutego 2011 r., I OZ 96/2011 LexPolonica nr 2462180, postanowienie NSA z dnia 18 czerwca 2008 r., I OZ 390/08 Lex nr 493827). Oświadczenie, że opłaty z tytułu udzielenia pomocy prawnej nie zostały opłacone w całości lub w części jest niezbędnym elementem uzasadnienia wniosku o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, bowiem stanowi warunek przyjęcia, że praca pełnomocnika nie została wynagrodzona. Zatem niezłożenie takiego oświadczenia przez profesjonalnego pełnomocnika (będącego radcą prawnym), wywołuje skutki materialnoprawne polegające na utracie prawa do wynagrodzenia tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej z urzędu.
Mając powyższe na uwadze oraz na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a., należało orzec ja na wstępie.
§ 1.