Sprawa ze skargi M. O. i J. Z. na uchwały Rady Gminy Hanna w przedmiocie rozwiązania Zespołu Szkół w Hannie
Sentencja

Dnia 14 listopada 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Zalewski po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. O. i J. Z. na uchwały Rady Gminy Hanna z dnia 3 sierpnia 2012 r., Nr XX/121/12 w przedmiocie rozwiązania Zespołu Szkół w Hannie postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/2

Zaskarżoną uchwałą Rady Gminny Hanna z dnia 3 sierpnia 2012 r. Nr XX/121/12 postanowiono przekazać z dniem 25 lutym 2013 r. prowadzanie Szkoły Podstawowej w H. F. Akademia Umiejętności w Lublinie.

M. O. oraz J. Z. złożyli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na powyższe uchwały.

W skardze zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonania uchwały z dnia 3 sierpnia Nr XX/121/12. Skarżąca i skarżący wniosek uzasadnili tym, że wykonanie zaskarżonej uchwały grozi powstaniem trudnych do odwodornienia skutków prawnych w postaci likwidacji placówki szkolnej prowadzonej przez gminę i przekazaniem w środku roku szkolnego całego procesu edukacyjnego w Szkole Podstawowej na rzecz Fundacji, na czas określony. Ewentualne rozstrzygnięcie sądu uwzględniające skargę zapadłe po wykonaniu uchwały nie będzie mogło być zrealizowane w związku z brakiem uczniów, infrastruktury szkolnej oraz rozwiązaniem stosunków pracy z większością nauczycieli obecnie zatrudnionych w szkole, co wiąże się dla nich ze znaczą szkodą.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), dalej: p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Po przekazaniu sądowi skargi, sąd na wniosek skarżącego może na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Z tego przepisu wynika, że są dwie przesłanki wstrzymania wykonania aktu lub czynności: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Należy podkreślić, że katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia jest zamknięty, zaś obowiązek ich uprawdopodobnienia spoczywa na wnioskodawcy. Sąd jedynie ocenia, czy w istocie wskazana przez stronę szkoda ma znaczny rozmiar lub istnieje niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W tym celu skarżący winien tak określić ewentualną szkodę lub w taki sposób wskazać skutki, które nastąpiłyby w związku z wykonaniem decyzji, by sąd mógł stwierdzić w oparciu o konkretne dane, że wielkość szkody jest znaczna, a skutki trudne do odwrócenia. Jak przyjęto w orzecznictwie, chodzi tu o taką szkodę (majątkową lub niemajątkową), która nie będzie mogła być wyrównana przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia. Trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe, powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (por. postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 8 sierpnia 2006 r., sygn. akt II SA/Bk 352/06; Komentarz do art. 61 p.p.s.a. w: J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed Sądami Administracyjnymi - Komentarz, Wydanie 5, Warszawa 2012, str. 229).

Strona 1/2