Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Robert Hałabis po rozpoznaniu w dniu 17 sierpnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. R. na decyzję Dyrektor Izby Celnej z dnia [...] czerwca 2015 r., nr [...].[...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji - w zakresie skargi kasacyjnej z dnia [...] lipca 2016 r. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia [...] stycznia 2016 r., sygn. akt III SA/Lu 965/15, wniesionej przez pełnomocnika skarżącego ustanowionego w ramach prawa pomocy po wydaniu wyroku p o s t a n a w i a: odrzucić skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia [...] stycznia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę A. R. na decyzję Dyrektor Izby Celnej z dnia [...] czerwca 2015 r., nr [...].[...], w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji własnej z dnia [...] kwietnia 2015 r. stwierdzającej powstanie długu celnego w przywozie w związku z nielegalnym wprowadzeniem na obszar celny Wspólnoty samochodu osobowego.
Odpis tego wyroku wraz z pisemnym jego uzasadnieniem został skutecznie doręczony - działającemu wówczas bez pełnomocnika - skarżącemu w dniu 14 marca 2016 r. (k. 54 akt sądowych).
Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 4 kwietnia 2016 r. uwzględniono częściowo wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy, w zakresie ustanowienia dla niego radcy prawnego (k. 62-65). Imienne wyznaczenie pełnomocnika ustanowionego dla skarżącego z urzędu dokonane zostało przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w L. w dniu 16 maja 2016 r. (k. 73).
Ustanowiony z urzędu w ramach prawa pomocy radca prawny w osobie E. K. w dniu 4 lipca 2015 r. (data wpływu do Sądu), wniósł od powyższego wyroku skargę kasacyjną, nie składając jednakże wniosku o przywrócenie terminu do jej wniesienia (skarga kasacyjna - k. 79-80).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 177 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm., dalej jako "p.p.s.a.), skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie 30 dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Według zaś art. 178 p.p.s.a., wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Skoro zatem w niniejszej sprawie trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi kasacyjnej upłynął w dniu 13 kwietnia 2016 r., zaś skarga kasacyjna została złożona w dniu 4 lipca 2016 r., oznacza to, że upłynął ustawowy termin do jej wniesienia, co skutkuje koniecznością jej odrzucenia. Wynika to z tego, że w niniejszej sprawie odpis wyroku został skutecznie doręczony skarżącemu, który występował wówczas w sprawie osobiście. Dlatego też termin do wniesienia skargi kasacyjnej rozpoczął swój bieg od dnia doręczenia skarżącemu odpisu wyroku z uzasadnieniem, co wynika z powołanego art. 177 § 1 p.p.s.a.
Wystąpienie przez skarżącego w terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, a następnie wniesienie przez ustanowionego pełnomocnika skargi kasacyjnej z uchybieniem terminu (który upływał w niniejszej sprawie z dniem 13 kwietnia 2016 r.), wymagało złożenia stosownego wniosku o przywrócenie terminu i uprawdopodobnienia okoliczności braku winy w uchybieniu terminu, zgodnie z wymogami przewidzianymi w art. 86 i nast. p.p.s.a. Tego ustanowiony w ramach prawa pomocy pełnomocnik skarżącego jednak nie dostrzegł i czynności tej nie dokonał.