Dnia 28 lutego 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Marek Sachajko po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2018 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi J. F. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry postanawia odmówić przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej
Zarządzeniem z dnia 6 listopada 2017 roku pełnomocnik skarżącej została wezwana do uiszczenia wpisu sądowego w wysokości [...] zł od wniesionej skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu oddalającego skargę w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry.
Postanowieniem z dnia 19 stycznia 2018 roku Wojewódzki Sad Administracyjny w poznaniu odrzucił skargę kasacyjną J. F. z powodu nieuiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej.
Pismem z dnia 12 lutego 2018 roku J. F. złożyła wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sadowego od skargi kasacyjnej. W uzasadnieniu wniosku skarżąca wskazała, ze wymagana opłata nie wpłynęła na konto bankowe sądu z uwagi na pomyłkę w zakresie numeru rachunku bankowego wskazanego na zleceniu przelewu.
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej: "P.p.s.a.") przywrócenie terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym możliwe jest wówczas, gdy strona nie dokonała tej czynności w terminie bez swojej winy. Zgodnie zaś z art. 87 § 2 cytowanej ustawy w piśmie zawierającym wniosek o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Zgodnie z ugruntowanymi poglądami doktryny i orzecznictwa brak winy strony w dokonaniu czynności procesowej z uchybieniem terminu ma miejsce wtedy, gdy istnieje przeszkoda uniemożliwiająca zachowanie tego terminu i gdy strona nie może usunąć tej przeszkody przy użyciu największego w danych okolicznościach wysiłku. Kryterium braku winy, jako przesłanka przywrócenia terminu, wiąże się zatem z obowiązkiem strony do zachowania szczególnej staranności przy prowadzeniu własnych spraw, w tym przy dokonywaniu czynności procesowych. Przywrócenie terminu nie jest więc dopuszczalne, gdy strona dopuściła się chociażby lekkiego niedbalstwa, przy przyjęciu obiektywnego miernika staranności, jakiej można wymagać od osoby należycie dbającej o swoje interesy. Innymi słowy, przywrócenie terminu jest dopuszczalne wyłącznie w przypadku zaistnienia obiektywnych, występujących bez woli strony okoliczności, które mimo dołożenia przez stronę odpowiedniej staranności w prowadzeniu własnych spraw udaremniły dokonanie czynności w terminie.
O braku winy w niedopełnieniu obowiązku zachowania terminu do dokonania czynności procesowej można zatem mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nagłej, niezależnej od woli skarżącego i nie dającej się przezwyciężyć (np. przerwa w komunikacji, nagła choroba, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar itp.). Przesłankami przywrócenia terminu nie jest ciężka sytuacja osobista i finansowa.
Z treści wniosku skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wynika, iż jako przyczynę uchybienia terminu wskazała ona błędne wpisanie numeru konta bankowego na przelewie. Dlatego też przelew ten, zdaniem skarżącej, nie dotarł na konto Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Należy też wskazać, że skarżąca nie przedłożyła jakichkolwiek dokumentów świadczących o uprawdopodobnieniu powyższej okoliczności.
Podkreślić należy, że wskazane przez skarżącą okoliczności nie stanowią przesłanki przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej gdyż są efektem zawinionego działania strony postępowania. Skarżąca nie podała przy tym żadnych innych okoliczności uprawdopodobniających brak winy w uchybieniu terminu. W efekcie wniosek skarżącej nie zasługuje na uwzględnienie.
Z powyższych względów, Sąd, uznając przedmiotowy wniosek za niezasadny, na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a, orzekł, jak w sentencji postanowienia.