Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: asesor sądowy Szymon Widłak po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2008r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.T. o dopuszczenie w udziału w postępowaniu w sprawie ze skargi D. W. na Decyzję Wojewody W. z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie odszkodowania postanawia odmówić dopuszczenia M.T. do udziału w sprawie w charakterze uczestnika postępowania na prawach strony /-/ Sz. Widłak
Decyzją z dnia [...] nr [...] Starosta K. orzekł o wywłaszczeniu i odszkodowaniu za działkę nr [...] należącą do D.W. Decyzją [...] Wojewoda W. utrzymał w mocy powyższe orzeczenie organu I - szej instancji. Rozstrzygnięcie to do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu pismem z dnia [...] zaskarżył D. W. M. T. we wniosku z dnia [...] zgłosiła swój udział w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w tej sprawie. Jako uzasadnienie wniosku podała, iż w dniu 30 września 2003r. zawarła z D.W. umowę pożyczki kwoty 30 000 złotych, zatem wysokość odszkodowania przyznana skarżącemu decyzją Starosty K. z dnia [...] ma wpływ na możliwość zwrotu tej kwoty przez D. W.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 33. § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm.) udział w charakterze uczestnika może zgłosić osoba, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, jeżeli wynik tego postępowania dotyczy jej interesu prawnego. Przepis ten zatem odnosi się do osoby, która została pominięta w postępowaniu administracyjnym jako strona mimo, że postępowanie dotyczyło jej interesu prawnego. Pojęcie interesu prawnego, choć nie zostało zdefiniowane w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego, było przedmiotem wielu orzeczeń sądowych i tematem licznych wypowiedzi doktryny. Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia z dnia 24 listopada 2004r. sygn. OSK 919/04 (ONSAiWSA 2005/5/92) istotę interesu prawnego należy upatrywać w jego związku z konkretną normą prawa materialnego. Może to być norma należąca do każdej gałęzi prawa (nie tylko do prawa administracyjnego), na podstawie której w postępowaniu administracyjnym określony podmiot, w określonym stanie faktycznym, może domagać się konkretyzacji jego uprawnień lub obowiązków bądź żądać przeprowadzenia kontroli określonego aktu lub czynności w celu ochrony jego sfery praw i obowiązków przed naruszeniami dokonanymi tym aktem i doprowadzenia tego aktu do stanu zgodnego z prawem. Ponadto podkreśla się, że interes prawny powinien być indywidualny, konkretny, realny i znajdować potwierdzenie w okolicznościach faktycznych, które uzasadniały zastosowanie normy prawa materialnego. Tymczasem w niniejszej sprawie wnioskodawczyni popierając racje D. W. w sporze z organami administracji i żądając dopuszczenia do udziału w sprawie odwołuje się w rezultacie do swego interesu faktycznego przejawiającego się hipotetycznej możliwości uszczuplenia - w jej opinii - majątku D. W. skutkującej potencjalnymi trudnościami w odzyskaniu przekazanych skarżącemu pieniędzy. Mając na uwadze, iż żądanie M.T. nie zostało poparte wykazaniem istnienia interesu prawnego - Sąd na podstawie art. 33 § 2 oraz art. 160 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił jak w sentencji.
/-/ Sz. Widłak
D.W.d