Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w przedmiocie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej;
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirella Ławniczak po rozpoznaniu w dniu 28 października 2008r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. i P. J. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej; postanawia odrzucić skargę. /-/ M. Ławniczak

Uzasadnienie

Skarżący A. i P. J. w piśmie z dnia [...] wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na akt prawa miejscowego, uchwałę Rady Miejskiej z dnia [...] nr [...] w sprawie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej dotyczącej budowy infrastruktury technicznej oraz podziału nieruchomości wraz ze zmianą tej uchwały dokonaną uchwałą Rady Miejskiej z dnia [...] nr [...].

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia braków formalnych skargi poprzez nadesłanie pisma wzywającego właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa, w piśmie z dnia [...] roku (k. 2), Skarżący wyjaśnili, że przedmiotem skargi są dwie uchwały, tj. uchwała z dnia [...] roku oraz uchwała z dnia [...] roku.

W załączeniu do powyższego pisma Skarżący przedłożyli pismo z dnia [...] roku, z którego wynika, iż wobec stwierdzenia przez Trybunał Konstytucyjny niezgodności art. 98 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami (w brzmieniu obowiązującym od dnia 15 lutego 2000r. do dnia 21 września 2004r.) z art. 2 w związku z art. 84 Konstytucji RP, wezwali oni Radę Miejską do usunięcia naruszenia prawa poprzez uchylenie uchwały nr [...] z dnia [...] roku w sprawie zmiany uchwały nr [...] dotyczącej ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej dotyczącej budowy urządzeń infrastruktury technicznej oraz podziału nieruchomości.

Z uwagi na doprecyzowanie treści skargi, pod sygn. akt III SA/Po 434/08 zarejestrowana została skarga na uchwałę Rady Miejskiej z dnia [...] nr [...] w sprawie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej dotyczącej budowy infrastruktury technicznej oraz podziału nieruchomości. Skarżący zostali także uzupełniająco wezwani do wyjaśnienia, czy w związku z zaskarżeniem uchwały z dnia [...] wzywali właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi w piśmie z dnia [...] wyjaśnili, że w wezwaniu wskazali jedynie uchwałę zmieniającą, tj. uchwałę Rady Miejskiej z dnia [...] roku nr [...].

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga na uchwałę Rady Miejskiej z dnia [...] nr [...] podlega odrzuceniu.

Skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie - art. 52 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej p.p.s.a.). Zaskarżona uchwała stanowi "inny akt" w rozumieniu art. 54 §4 p.p.s.a., a wskazane w tym przepisie zastrzeżenie "jeżeli ustawa nie stanowi inaczej" rozumieć należy w ten sposób, że dotyczy ono tylko kwestii uregulowania wymogu wezwania do usunięcia naruszenia prawa (postanowienie NSA z dnia 29 maja 2007r., sygn. akt II GSK 15/07, Lex nr 351169). Stosowanie zaś do treści 101 ust. 1 ustawy z dnia 08 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r., nr 142, poz. 1591 ze zm.) każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.

Stwierdzić należy, że na gruncie niniejszej sprawy Skarżący nie spełnili koniecznego warunku dla skutecznego wniesienia skargi do sądu administracyjnego. Jak wynika bowiem z treści pisma z dnia [...] roku (k. 2) wyzwali oni organ gminy jedynie do usunięcia naruszenia prawa w odniesieniu do uchwały Rady Gminy z dnia [...] roku nr [...]. Brak wyczerpania przedmiotowej przesłanki Skarżący potwierdzili także w piśmie z dnia [...] (k. 32).

Zatem, na podstawie art. 58 §1 pkt 6 i §3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę należało odrzucić.

/-/ M. Ławniczak

D.W.d

Strona 1/1