Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Krystyna Kleiber po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2008r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej wniesionej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 19 czerwca 2008 r. w sprawie ze skargi C. S.C. na interpretację indywidualną Burmistrza Miasta i Gminy B. z dnia [...] lutego 2008 r. Nr [...] w przedmiocie skargi na interpretację indywidualną w zakresie podatku od nieruchomości postanawia: - odrzucić skargę kasacyjną -
Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2008r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę C. S.C. wniesioną przez profesjonalnego pełnomocnika - radcę prawnego M. E., z uwagi na nieuiszczenia wpisu stałego od powyższej skargi, zgodnie z wymogiem określonym w art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 53, poz. 1270 ze zm.) - dalej "ppsa".
Pismem z dnia 1 lipca 2008r. pełnomocnik strony skarżącej wniósł skargę kasacyjną na powyższe postanowienie. Pismem z dnia 8 lipca 2008r. pełnomocnik został wezwany, zgodnie z zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 3 lipca 2008r., do usunięcia braków formalnych skargi kasacyjnej poprzez nadesłanie pełnomocnictwa do działania w imieniu strony skarżącej przed Naczelnym Sądem Administracyjnym oraz dokumentu, z którego wynika sposób reprezentacji spółki. W odpowiedzi na powyższe wezwanie pełnomocnik strony skarżącej nadesłał niepotwierdzoną za zgodność z oryginałem kserokopię pełnomocnictwa do działania w imieniu Spółki przed Naczelnym Sądem Administracyjnym oraz umowę spółki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 173 § 1 ppsa, od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Stosownie do treści art. 176 ppsa skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części, przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany. Zgodnie natomiast z art. 178 ppsa wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Jak już wyżej wspomniano pełnomocnik Spółki został prawidłowo wezwany do usunięcia braków skargi kasacyjnej poprzez nadesłanie pełnomocnictwa do działania w imieniu Spółki przed Naczelnym Sądem Administracyjnym oraz nadesłanie umowy spółki. W odpowiedzi na powyższe nadesłał w zakreślonym przez Sąd terminie dokumenty o które został wezwany, jednak w postaci nieuwierzytelnionych kserokopii.
Zgodnie z art. 37 ppsa pełnomocnik obowiązany jest dołączyć do akt sprawy pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub jego wierzytelny odpis. Istotą pełnomocnictwa jest bowiem upoważnienie do wykonywania części uprawnień posiadanych przez mocodawcę. Wykazanie możliwości do umocowania spoczywa na stronie. Jak podkreślił Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały z dnia 27 listopada 2003 r. sygn. akt III CZP 74/03 (OSNC 2005, nr 1, poz. 6), pojęcie pełnomocnictwa ma dwojakie znaczenie: oznacza pochodzące od mocodawcy umocowanie pełnomocnika do działania w imieniu mocodawcy, a także - dokument obejmujący (potwierdzający) to umocowanie. Musi to zatem być - jak przewiduje art. 37 ppsa - oryginał dokumentu lub jego uwierzytelniony odpis. Stosownie do treści art. 37 § 1 zdanie drugie i trzecie ppsa adwokat, radca prawny, a także doradca podatkowy i rzecznik patentowy, mogą sami uwierzytelnić odpis udzielonego im pełnomocnictwa.
Reasumując, w ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego nadesłane przez pełnomocnika pełnomocnictwo oraz umowa spółki nie czynią zadość wymaganiom dotyczących pism w postępowaniu sądowym w zakresie pełnomocnictwa, a zatem zachodzi podstawa do odrzucenia skargi kasacyjnej na podstawie art. 176 ppsa.