Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Włodzimierz Gurba, , po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi F. na interpretację indywidualną Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2016 r. nr 1462-IPPP1.4512.791.2016.1.JL w przedmiocie podatku od towarów i usług postanawia: sprostować sentencję wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 grudnia 2017 r., w sprawie o sygn. akt III SA/Wa 1497/17, w ten sposób, że w punkcie 2 w miejsce kwoty i słów: "457 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych)", wpisać kwotę i słowa: "697 zł (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych)".
Wyrokiem z dnia 14 grudnia 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 1497/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi F. na interpretację indywidualną Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 17 października 2016r. w przedmiocie podatku od towarów i usług, uchylił zaskarżoną decyzję organu odwoławczego, zasądzając jednocześnie w pkt 2 przedmiotowego wyroku od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz skarżącej kwotę 457 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) - zwanej dalej: "p.p.s.a.", sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Sprostowania sąd może dokonać na posiedzeniu niejawnym (art. 156 § 2 zdanie pierwsze p.p.s.a.).
Nieprawidłowości muszą mieć charakter oczywisty, tzn. niebudzący wątpliwości. Oczywistość wadliwości może wynikać z samej natury niedokładności, błędu lub omyłki, jak również z porównania ich z innymi niebudzącymi wątpliwości okolicznościami.
Stosownie do art. 200 p.p.s.a., w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Wskazać należy, że skarżąca w skardze wniosła o zasądzenie kosztów postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w punkcie drugim sentencji wyroku z dnia 14 grudnia 2017 r. na skutek błędu rachunkowego mylnie oznaczył kwotę należnych stronie skarżącej od organu kosztów postępowania sądowego. Skarżącej należny był zwrot kosztów, na które złożyła się opłata skarbowa w kwocie 17 zł, wpis sądowy w kwocie 200 zł oraz koszt zastępstwa procesowego pełnomocnika skarżącej będącego radcą prawnym w wysokości 480 zł, a to zgodnie z § 14 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015r., poz. 1804). Należne skarżącej koszty wynosiły więc 697 złotych, a nie jak błędnie wskazano w punkcie drugim rozstrzygnięcia ww. wyroku 457 złotych.
Powyższy błąd rachunkowy podlega sprostowaniu na podstawie art. 156 § 1 p.p.s.a.