Skarga F. G. na zarządzenie zastępcze Wojewody D. w przedmiocie wygaśnięcia mandatu Radnego Rady Miejskiej w Z. S. wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi F. G. na zarządzenie zastępcze Wojewody D. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia mandatu Radnego Rady Miejskiej w Z. S. wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego zarządzenia zastępczego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6262 Radni
Inne orzeczenia z hasłem:
Wstrzymanie wykonania aktu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] r. F. G. wniósł skargę na opisane w osnowie postanowienia zarządzenie zastępcze Wojewody D. z dnia [...] r.

W uzasadnieniu skargi wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu, podnosząc na jego poparcie zarzuty skierowane w istocie przeciwko zaskarżonemu aktowi nadzoru.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 61 § 1 p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje ex lege wykonania aktu lub czynności.

Stosownie do treści art. 61 § 3 p.p.s.a., Sąd na wniosek strony może wydać postanowienie o wstrzymaniu w całości lub w części aktu lub czynności, będących przedmiotem zaskarżenia, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Instytucja ta ma charakter wyjątku od zasady przewidującej, że ostateczna decyzja bądź akt administracyjny korzystają z domniemania zgodności z prawem i tym samym podlegają wykonaniu, a dla jej zastosowania wymaga wykazania przez stronę skarżącą faktów potwierdzających (wskazujących) na owe niebezpieczeństwo negatywnych skutków nieskrępowanego pozostawienia aktu administracyjnego w obiegu prawnym.

Poza wskazanym przypadkiem, również przepisy ustaw szczególnych kreują wyjątki od generalnej zasady braku automatycznej suspensywności rozstrzygnięć zapadłych w administracyjnym toku postępowania, w następstwie ich zaskarżenia do sądu administracyjnego.

I tak np. stosownie do art. 98 ust. 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591) "rozstrzygnięcia nadzorcze stają się prawomocne z upływem terminu do wniesienia skargi albo z dniem oddalenia lub odrzucenia skargi przez sąd". Przepis ten znajduje pełne zastosowanie wprost do zarządzeń zastępczych wojewody (art. 98a ust. 3 wskazanej ustawy).

Zgodne i jednoznaczne poglądy doktryny oraz orzecznictwa sądów administracyjnych w omawianej kwestii, precyzując zakres następstw tej przyjętej przez ustawodawcę klauzuli, utożsamiają pojęcie "prawomocności" aktu nadzorczego (w tym zarządzenia zastępczego) z jego "wykonalnością" w rozumieniu m. in. art. 61 p.p.s.a. (vide: m. in. przywoływane przez stronę skarżącą: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 listopada 1999 r., sygn. I SA 1483/99, ONSA 2000, nr 4, poz. 174, a także postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 czerwca 2000 r., sygn. II SA 1331/00, OSP 2000, z. 9, poz. 136). Przywołane judykaty wskazują, że stosownie do treści analizowanego przepisu ustawy o samorządzie powiatowym, nieprawomocne zarządzenie zastępcze nadzorcze wojewody (a więc takie, względem którego nie upłynął jeszcze termin jego zaskarżenia do sądu administracyjnego, bądź też które zostało już do takiego sądu zaskarżone, a sprawy jeszcze nie rozstrzygnięto) nie wywiera skutku prawnego. Materia której ono dotyczy nie ulega zatem żadnym merytorycznym zmianom w okresie tej nieprawomocności. Zarządzenie zastępcze staje się bowiem wykonalne dopiero z chwilą uzyskania prawomocności.

Mając na uwadze zaprezentowane wywody, należy zatem stwierdzić, że rozpoznawany wniosek strony skarżącej jawi się w ustalonym stanie faktycznym jako bezprzedmiotowy, albowiem wskazane zarządzenie zastępcze nie posiada i nie będzie posiadało atrybutu wykonalności do momentu prawomocnego zakończenia prowadzonego względem niego postępowania sądowoadministracyjnego.

Jednocześnie, z uwagi na powyższe okoliczności, oczywistym jest, że zaskarżone przez stronę zarządzenie nie może - wbrew sugestiom skarżącego zawartym w uzasadnieniu wniosku - wywołać jakichkolwiek bezpośrednich następstw w postaci niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a.

W związku z powyższym, na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny, postanowił jak w sentencji

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6262 Radni
Inne orzeczenia z hasłem:
Wstrzymanie wykonania aktu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda