Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magdalena Jankowska - Szostak po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2014 r., na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi "A" Sp. z o.o. w G., na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] stycznia 2014 r. Nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w związku z eksploatacją automatu do gier poza kasynem gry, wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w W. z dnia [...] września 2013 r., Nr [...]; postanawia: odmówić wstrzymania wykonania decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w W. z dnia z dnia [...] września 2013 r., Nr [...].
Pismem z dnia [...] lutego 2014 r. "A" Sp. z o.o. z siedzibą w G. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. opisaną w sentencji niniejszego postanowienia. Strona skarżąca wniosła ponadto o wstrzymanie wykonania decyzji organu pierwszej instancji (Naczelnika Urzędu Celnego w W.).
W uzasadnieniu tego ostatniego wniosku podała, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, ponieważ wykonanie kwestionowanej decyzji stanowiłoby realne zagrożenie dla aktualnej sytuacji ekonomicznej spółki. Wskazano bowiem, że decyzja ta opiewa na kwotę 36.000 zł, co w sposób oczywisty - przy uwzględnieniu wysokości kapitału zakładowego spółki (5.000 zł) - doprowadziłoby do całkowitej utraty płynności finansowej i uniemożliwienia prowadzenia działalności gospodarczej przez skarżącą. Strona zwróciła ponadto uwagę, że łączna wysokość kar nałożonych na spółkę wcześniej już zaskarżonymi decyzjami Dyrektora Izby Celnej we W. wynosi 24.000 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej - w skrócie - "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.
Na podstawie zaś art. 61 § 3 zdanie 1 tej samej ustawy, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, przy czym - wedle zdania 3 w § 3 artykułu 61 - dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Sąd orzekający w niniejszej sprawie stoi na stanowisku, że treścią art. 61 § 3 p.p.s.a., rozszerzającego instytucję ochrony tymczasowej także na akty wydane lub podjęte we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy, objęte są nie tylko akty będące przedmiotem zaskarżenia, którymi są akty organów drugiej instancji, ale także akty pierwszoinstancyjne. W tej konkretnej sprawie dotyczy to zaś decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w W.
Rozstrzygając o wstrzymaniu wykonania decyzji na podstawie powołanego przepisu sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych. Instytucja wstrzymania wykonania ma bowiem charakter wyjątkowy i jej zastosowanie może mieć miejsce wyłącznie w sytuacji stwierdzenia, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane. Użycie przez ustawodawcę w art. 61 § 3 p.p.s.a. zwrotów nieostrych wiąże się z koniecznością konkretyzacji zawartej w nich normy ogólnej. Naczelny Sąd Administracyjny, w postanowieniu z dnia 20 grudnia 2004 r., GZ 138/04 (niepubl.) stwierdził, że "znaczna szkoda" to taka, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowania, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia (który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego) lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu. Trudne do odwrócenia skutki to z kolei takie prawne lub faktyczne konsekwencje, które - jeśli zaistnieją - to powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 8 sierpnia 2006 r., II SA/Bk 352/06, Lex Nr 1241556).