Skarga P. Z. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. w przedmiocie określenia kwoty długu celnego wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji,
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA - Olga Białek, , , po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2008 r., na posiedzeniu niejawnym, w sprawie ze skargi P. Z. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie strona 1/2

Pismem z [...] pełnomocnik skarżącego - adwokat, wniósł skargę na opisaną w osnowie niniejszego postanowienia decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w W. z dnia [...] (nr [...]), którą w związku z weryfikacją zgłoszenia celnego z dnia [...] [...] nr [...], określono kwotę wynikającą z długu celnego podlegającą retrospektywnemu zaksięgowaniu w wysokości 1180 zł wraz z tytułu importu samochodu.

W uzasadnieniu skargi - powołując się na szczególnie ważny interes - zawarto wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, wskazując na brak wolnych środków finansowych pozwalających na jednorazowe uiszczenie należności podatkowych ustalonych w pierwszoinstancyjnej decyzji. Pełnomocnik skarżącego podkreślił także, że decyzją z dnia [...] (nr [...]) organ celny zobowiązał stronę do zapłaty należności podatkowych (akcyza i VAT) z tytułu importu samochodu w wysokości 11307 zł wraz z odsetkami. Podniesiono, że uiszczenie należności celnych i podatkowych spowoduje uszczerbek w sytuacji materialnej i finansowej skarżącego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże, stosownie do treści art. 61 § 3 tej samej ustawy, Sąd może wydać postanowienie o wstrzymaniu w całości lub w części aktu lub czynności, będących przedmiotem zaskarżenia, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Instytucja ta ma charakter wyjątku od zasady przewidującej, że ostateczna decyzja administracyjna korzysta z domniemania zgodności z prawem i podlega wykonaniu.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego, wyrażonym m.in. w postanowieniu NSA z dnia 20 grudnia 2004 r. (sygn. akt GZ 138/2004), podstawową przesłanką wstrzymania wykonania decyzji - zgodnie z art.

Sygn. akt III SA/Wr 340/08

61 § 3 p.p.s.a. - jest wykazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Oznacza to, że chodzi o taki uszczerbek (majątkowy lub niemajątkowy), który nie będzie mógł być usunięty przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego surogat w postaci sumy pieniężnej nie przedstawiałby znaczenia dla skarżącego, albo gdyby zachodziło zagrożenie życia lub zdrowia.

W ocenie Sądu, wniosek skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zasługuje - w tym kontekście - na uwzględnienie. Okoliczności przedstawione na poparcie wniosku nie wskazują bowiem na spełnienie przesłanek z art. 61 § 3 p.p.s.a. W zasadzie ograniczono się wyłącznie do wywodu, że zapłata ustalonych należności, znacznie przekracza możliwości strony. Nie dołączono do wniosku natomiast żadnych dokumentów źródłowych potwierdzających sytuację finansową skarżącego.

Strona 1/2