Skarga A S.A. z siedzibą w M. na uchwałę Rady Powiatu L. w przedmiocie zmiany uchwały w sprawie likwidacji Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w L.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Maciej Guziński po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2006 r. na posiedzeniu niejawnym skargi A S.A. z siedzibą w M. na uchwałę Rady Powiatu L. z dnia 25 maja 2006 r., nr [...] w przedmiocie zmiany uchwały w sprawie likwidacji Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w L. postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 1 sierpnia 2006 r., skarżąca spółka wniosła - po uprzednim wezwaniu Rady Powiatu L. do usunięcia naruszenia prawa - skargę na uchwałę Rady Powiatu L. z dnia 25 maja 2006 r. (nr [...]) w przedmiocie zmiany uchwały nr [...] Rady Powiatu L. z dnia 19 grudnia 2003 r. w sprawie likwidacji Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w L. (SP ZOZ). W uzasadnieniu wskazano, że zaskarżona uchwała została wydana z naruszeniem licznych przepisów prawa. Podniesiono, że proces likwidacji SP ZOZ w L. oparty jest na nieprawidłowych założeniach, niewłaściwie sporządzonym bilansie otwarcia i nierzetelnych danych dotyczących wielkości zobowiązań. Ponadto strona skarżąca zarzuciła, że Powiat L. tylko wybiórczo zaspokoił wierzycieli cywilnoprawnych, działając na szkodę pozostałych, a przedłużając termin zakończenia likwidacji SP ZOZ w L., uniemożliwia zaspokojenie pozostałych wierzytelności. W skardze wniesiono także o nakazanie Zarządowi Powiatu L. wykonania czynności nakazanych prawem oraz zaprzestanie podejmowania przez Zarząd Powiatu L. czynności prawnych rażąco naruszających prawa osób trzecich w trakcie likwidacji SP ZOZ w L.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578 ze zm.) każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą podjętą przez organ powiatu w sprawie z zakresu administracji publicznej, może, po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia, zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. W świetle tej regulacji zasadne jest zatem, by strona skarżąca wykazała istnienie interesu prawnego lub uprawnienia. W konsekwencji wnoszący skargę do sądu administracyjnego musi wykazać, że istnieje prawnomaterialny związek pomiędzy jego prawnie gwarantowaną sytuacją a zaskarżona uchwałą - polegający na tym, że uchwała, bądź bezczynność rady powiatu narusza jego interes prawny lub uprawnienie "z zakresu administracji publicznej". Interesu prawnego z zakresu administracji publicznej nie należy utożsamiać z interesem cywilnym, aczkolwiek może on wywoływać skutki w sferze cywilnoprawnej. Wypływa on z ochrony dobra publicznego, ma po stronie organu obowiązek realizacji zadań publicznych, co do zasady - umocowanie w normach prawa administracyjnego i służy zaspokojeniu potrzeb społeczności lokalnej (por. m.in. uchwały TK z dnia 23 czerwca 1993 r., W 3/92 i z dnia 24 września 1997 r., wyrok NSA w Warszawie z dnia 9 listopada 2004 r., GSK 637/04, LEX nr 162213). W sytuacji więc zaskarżenia uchwały rady powiatu decydujące znaczenie będzie miało publicznoprawne kryterium interesu prawnego (uprawnienia) skarżącego. W postępowaniu sądowoadministracyjnym chodzi bowiem o rozstrzygnięcie kwestii legalności administracyjnoprawnego aktu prawnego, natomiast przedmiotem postępowania przed sądem powszechnym mogą być wyłącznie roszczenia cywilnoprawne.

W przedmiotowej sprawie strona skarżąca wniosła skargę na uchwałę Rady Powiatu L. z dnia 25 maja 2006 r. (nr [...]) zmieniającą uchwałę nr [...] Rady Powiatu L. z dnia 19 grudnia 2003 r. w sprawie likwidacji Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w L., którego strona skarżąca jest wierzycielem. Podkreślić trzeba, że stronę skarżącą wiążą z SP ZOZ-em w L. jedynie relacje o charakterze cywilnoprawnym (wierzyciel - dłużnik). Nie budzi także wątpliwości, że skarżąca spółka nie jest położona na terenie Powiatu L, a zatem nie należy do społeczności lokalnej Powiatu L., zaś swój interes prawny jednoznacznie wywodzi wyłącznie w oparciu o istniejący pomiędzy nią a SP ZOZ w L. stosunek cywilnoprawny na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego. W analizowanym zakresie interes prawny skarżącej spółki wywodzony ze stosunku cywilnoprawnego, poprzez wskazanie na niezaspokojenie jej roszczeń cywilnoprawnych i nadal posiadaną przez nią wierzytelność w odniesieniu do SP ZOZ w L. (posiadającego osobowość prawną) i znajdujący ochronę w postępowaniu cywilnoprawnym nie dotyczy więc sprawy "z zakresu administracji publicznej". Skoro zatem skarżąca spółka nie należy do społeczności lokalnej Powiatu L., a jedyną relacją wiążącą ją z SP ZOZ-em w L. jest stosunek cywilnoprawny, to tym samym spółka ta nie miała interesu prawnego, ani uprawnienia do zaskarżenia przedmiotowej uchwały.

Podkreślić trzeba, że postępowanie sądowoadministracyjne może być prowadzone, jako postępowanie bezwzględnie oparte na zasadzie skargowości, tylko na podstawie skargi wniesionej przez legitymowany do tego podmiot. Jeżeli legitymacja podmiotu opiera się na interesie prawnym, badanie legitymacji następuje w toku postępowania. Podmioty powołane do ochrony obiektywnego porządku prawnego mają legitymację do złożenia skargi w zakresie określonym przepisami prawa. Ustalenie zatem zakresu tej legitymacji musi nastąpić w postępowaniu wstępnym, brak legitymacji jest podstawą do odrzucenia skargi (por. wyrok NSA w Warszawie z dnia 8 marca 2005 r., OSK 1229/04, LEX nr 175364).

Stosownie do art. 58 § 1 pkt 6 p.s.a sąd odrzuca skargę, jeżeli jej wniesienie jest niedopuszczalne. W konsekwencji przyjęcia, że strona skarżąca nie wykazała naruszenia interesu prawnego (uprawnienia), skargę należało odrzucić na podstawie wskazanego wyżej przepisu.

Odnosząc się do żądania nakazania Zarządowi Powiatu L. wykonania czynności nakazanych prawem oraz zaprzestania podejmowania przez Zarząd Powiatu L. czynności prawnych rażąco naruszających prawa osób trzecich w trakcie likwidacji SP ZOZ w L., wskazać trzeba, że w tym zakresie strona skarżąca nie wskazała jakich konkretnie aktów prawnych dotyczy jej skarga, jak również nie złożyła skargi na bezczynność organu.

Mając powyższe na względzie orzeczono, jak w sentencji.

Strona 1/1